مجید حمداد امروز اظهار داشت: در سال ۷۶ تیم شهرداری در مسابقات لیگ آزادگان ( لیگ برتر کنونی) بهترین تیم شهرستانی در مسابقات لقب گرفت و در همان سال بعد از پرسپولیس بهترین خط حمله لیگ را به دست آورد متعجبم چگونه این تیم باسابقه می‌تواند یک شبه برچیده شود. وی با ابراز تاسف از برخی نظرها مبنی […]
مجید حمداد امروز اظهار داشت: در سال ۷۶ تیم شهرداری در مسابقات لیگ آزادگان ( لیگ برتر کنونی) بهترین تیم شهرستانی در مسابقات لقب گرفت و در همان سال بعد از پرسپولیس بهترین خط حمله لیگ را به دست آورد متعجبم چگونه این تیم باسابقه می‌تواند یک شبه برچیده شود.
وی با ابراز تاسف از برخی نظرها مبنی بر اهدای امتیاز شهرداری به باشگاه ماشین‌سازی افزود: مگر ۳۶ سال فعالیت را می‌شود واگذار کرد.
حمداد ادامه داد: آیا می‌شود برای کمک به باشگاهی یک باشگاه دیگر را از بین برد تیمی که با جان و دل و خون جگر به اینجا رسانده‌ایم چگونه دو دستی تقدیم باشگاه دیگری کنیم.
این پیشکسوت فوتبال گفت: من از میرمعصوم سهرابی تعجب می‌کنم با اینکه زمانی دروازه‌بان شهرداری بوده نشسته و شاهد برباد رفتن افتخارات و اعتبار شهرداری تبریز است.
وی اضافه کرد: ماشین‌سازی رقیب دیرینه شهرداری است من به هوادارانش احترام می‌گذارم اما بروند با سعی و تلاش خودشان امتیاز لیگ یک را بگیرند مگر از پتروشیمی امتیاز نگرفتند چه شد؟ پتروشیمی کجاست؟ آیا توانستند سهمیه اهدایی را حفظ کنند.
حمداد خاطرنشان کرد: من مطمئنم این مسائل به خیر و خوشی تمام می‌شود و اگر باز هم از طرف مسئولان شورای شهر یا شهردار و مدیرعامل سازمان ورزش در این خصوص اقدامی غیراصولی صورت گیرد به مشقات و زحماتی که در این باشگاه کشیده‌ام قسم می‌خورم حلالشان نخواهم کرد.
در سال ۱۳۵۸ باشگاه ورزشی آتش‌نشانی تبریز توسط برادران یمین هاشمی از مسابقات دسته دوم باشگاه‌های تبریز تشکیل گردید و در همان سال با قهرمانی در دسته دوم تبریز به رقابت‌های دسته اول فوتبال تبریز صعود کرد و در سال ۱۳۶۴ با موافقت محسن عزتی (شهردار وقت تبریز)، به نام باشگاه فرهنگی ورزشی شهرداری تبریز تغییر نام داد.
باشگاه فوتبال شهرداری تبریز در دهه ۶۰، یکی از بهترین تیم‌های باشگاهی تبریز بوده و همواره یکی از مدعیان قهرمانی و یکی از قطب‌های فوتبال آذربایجان به شمار می‌رفت. شهرداری در کنار دو مدعی دیگر قهرمانی در تبریز، یعنی باشگاه تراکتورسازی و ماشین‌سازی، سکان‌دار فوتبال آذربایجان بوده و بازیکنان بزرگی از این تیم به تیم فوتبال منتخب تبریز در مسابقات لیگ قدس و فوتبال ایران معرفی شدند. از جمله این بازیکنان، می‌توان به نام‌هایی چون میرقدیر مهین هاشمی، میراحمد مهین هاشمی، هاشم خیاط، بیوک سرابی و محمد پورغفار اشاره کرد.
با تغییر یافتن مسابقات فوتبال منتخب استان‌ها، به فوتبال باشگاهی کشور در اوایل دهه ۷۰، باشگاه‌های قهرمان هر استان، به مسابقات کشوری راه می‌یافتند که تیم فوتبال شهرداری تبریز در سال ۱۳۷۲ با قهرمانی در لیگ استان و حذف تراکتورسازی تبریز به لیگ دسته ۲ و یک سال پس از آن به لیگ آزادگان (لیگ برتر کنونی) که با شرکت ۲۴ تیم در ۲ گروه ۱۲ تیمی برگزار می‌شد، راه پیدا کرد.
شهرداری در این دوره از رقابت‌ها، مقام چهارم گروه خود را در نخستین دوره حضور خود به دست آورد. در آن دوران، سرمربیگری این تیم را سابو آدریان رومانیایی بر عهده داشت. در سال ۱۳۷۴ این باشگاه دوباره در مسابقات لیگ آزادگان (لیگ برتر کنونی) حضور داشت؛ اما در نهایت به مسابقات دسته دوم سقوط کرد. با این حال در فصل بعد، با حفظ نفرات برتر خود و با به خدمت گرفتن بیژن ذوالفقارنسب به عنوان سرمربی و با سرپرستی مجید حمداد، در فاصله ۲ هفته مانده به پایان مسابقات جشن قهرمانی خود را برگزار کرده و دوباره به لیگ آزادگان (لیگ برتر کنونی) راه پیدا کرد.
در سال ۱۳۷۶، طبق تصمیم مسئولان باشگاه، شهرداری تبریز و بسیج تبریز با هم ادغام شده و با نام باشگاه مقاومت شهرداری تبریز در مسابقات حضور پیدا کرد.
از سال ۱۳۷۷ به بعد مسئولان باشگاه ترجیح دادند، تنها روی تیم‌های پایه و توسعه اماکن ورزشی سرمایه‌گذاری کنند که در نهایت به علت عدم تخصیص بودجه، جدایی بازیکنان مطرح و جوان‌گرایی، شهرداری در پایان مسابقات به دسته ۲ سقوط کرده و در سال ۱۳۷۸ نیز به مسابقات دسته ۳ (دسته ۲ کنونی) سقوط کرده و اقتدار چندین ساله خود را در فوتبال کشور از دست داد.
باشگاه فوتبال شهرداری تبریز در سالهای ابتدایی دهه ۸۰ در مسابقات لیگ استانی حضور داشت؛ تا این که با قهرمانی در این رقابت‌ها در سال ۱۳۸۲، به لیگ دسته ۳ صعود کرد. در دسته ۳ نیز پس از قهرمانی، به لیگ ۲ راه یافت. این باشگاه در مدت حضور خود در لیگ دسته‌های پایین، دست به جوان‌گرایی و بومی‌گرایی در تیم زده و بازیکنان جوان و بومی زیادی را به فوتبال تبریز معرفی کرد. شهرداری با قهرمانی در مسابقات لیگ ۲ در سال ۱۳۸۴ با حضور بازیکنان بومی و تربیت‌شده در تیم‌های پایه شهرداری، موفق به صعود به لیگ دسته یک ایران شد.
شهرداری در سال ۱۳۸۵ در نخستین دوره حضور خود در لیگ یک در دهه ۸۰ با سرمربیگری احد شیخ‌لاری، در جایگاه هفتم گروه خود ایستاد. در سال ۱۳۸۶ با سرمربیگری حسن آذرنیا و با کمک‌مربی‌گری علی صالح‌پناه و جلیل زنده‌دل با کسب ۲۷ امتیاز به مقام ششم گروه خود دست یافت. در سال ۱۳۸۷، محمدحسین ضیایی هدایت این تیم را برعهده گرفت. تیم شهرداری تبریز در این سال، در قامت یکی از مدعیان صعود به لیگ برتر ظاهر شده و با کسب جایگاه دوم در گروه خود، راهی مرحله پلی‌آف شد؛ اما در بازی پلی‌آف در مجموع دو بازی رفت و برگشت، با نتیجه ۳ بر ۲، مغلوب شاهین بوشهر شده و از صعود به لیگ برتر باز ماند.
شهرداری تبریز پس از این ناکامی در صعود به لیگ برتر، در سال ۱۳۸۸ با حضور اکبر میثاقیان به عنوان سرمربی، توانست با اقتدار و کسب ۶۲ امتیاز از ۷۸ امتیاز ممکن و به جای گذاشتن رکوردهایی مانند شکست نخوردن در طول فصل، کمترین گل خورده، بیشترین گل زده، بیشترین تفاضل گل و آقای گل مسابقات، به لیگ برتر گام گذاشت.
اشگاه شهرداری در سال ۱۳۸۹ پس از ۱۲ سال دوری از سطح اول فوتبال کشور، دوباره به لیگ برتر ایران بازگشته و اکبر میثاقیان، سکان هدایت این تیم را در ابتدای فصل بدست گرفت؛ اما به دلیل نتایج ضعیف، حمید درخشان وظیفه سرمربیگری این تیم را برعهده گرفته و در پایان فصل، در جایگاه ۱۲ لیگ برتر ایستاد. شهرداری در فصل بعد (۹۱-۱۳۹۰) با ایستادن در رتبه ۱۶ لیگ، به لیگ دسته اول فوتبال ایران سقوط کرد؛
اما با قهرمانی در فصل ۹۲–۱۳۹۱ لیگ آزادگان با سرمربیگری فراز کمالوند، پس از یک سال دوری از لیگ برتر توانست دوباره به سطح اول رقابت‌های فوتبال ایران بازگردد؛ ولی در نهایت با حکم کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، به علت تبانی، به لیگ آزادگان بازگردانده شد.
باشگاه شهرداری تبریز در واکنش به این حکم به کمیته استیناف فدراسیون فوتبال اعتراض کرد که در نتیجه، کمیته استیناف نیز این باشگاه را به لیگ دسته ۲ فرستاد.
علیرضا نوین، شهردار تبریز نیز در اعتراض به این حکم، تمام فعالیت‌های باشگاه شهرداری را در تمام رشته‌های ورزشی، تعطیل کرد.
اما در نهایت از این کار منصرف شدند. شهرداری تبریز در سال بعد، با سرمربیگری مهدی پاشازاده در لیگ دسته ۲ حاضر شده و در همان سال نخست، با صعود از گروه خود به لیگ دسته یک آزادگان بازگشت.
