اویاقلیق – زهرا عبداله میرزائی: بی خبری، بی خیالی و در عالمِ دیگر بودن، آن هم در این زمانِ شیر تو شیر واقعاً “خوش به حالی” دارد! البته در یک نگاه، دلِ آدم برای بعضی از این خوش خیالی ها می سوزد! ولی خب، همینکه بعضی ها کلاً غمی ندارند! واقعاً “خوش به حالی” دارد! […]
اویاقلیق – زهرا عبداله میرزائی: بی خبری، بی خیالی و در عالمِ دیگر بودن، آن هم در این زمانِ شیر تو شیر واقعاً “خوش به حالی” دارد!
البته در یک نگاه، دلِ آدم برای بعضی از این خوش خیالی ها می سوزد! ولی خب، همینکه بعضی ها کلاً غمی ندارند! واقعاً “خوش به حالی” دارد!
یکی از این خوش خیالی ها که دل آدم می سوزد، امیدها و آرزوهایِ پدران و مادران برای فرزندانشان و تلاشهای بی وقفۀ آنها در، از این کلاس به آن کلاس بُردن است؛ تلاشهایی که در نهایت، یک یا چند جوانِ تحصیلکردۀ متخصص با هنرهایی که از همۀ انگشتانشان می ریزد! روی دستشان باقی می گذارد! و تازه آن موقع است که خستگیِ تمامِ آن سی سال تلاش و زحمت، چند برابر روی قلبهایشان تَلَمبار می شود…
در این برهه از زمان با این همه مشکلاتِ اقتصادی، به نظر می رسد خود ماها اضافه هستیم! و انرژیِ کافی برای زیستنِ ماها به قدر کافی نیست و شاید هم تاوان گناهانِ دیگران! را ماها پس می دهیم! در اینصورت، واقعاً خیلی “خوش به حالی” دارد حرف زدن از آیندۀ خوب برای نسلهایِ آینده…
با وجودِ وضعیتِ اسفناکِ نبودِ امکاناتِ اولیۀ زندگی برای آنهایی که هنوز زنده اند و کسی هم درمانِ دردهایشان نمی شود! واقعاً خیلی “خوش به حالی” دارد تلاش کردن برای آیندۀ خوب و بی خیالِ اوضاعِ موجود بودن…
شاید هم ژن ماها بد هست! که وضعیت اینطور شده است! و نسلهایِ بعدی با ژنهای خوب، اوضاع را بهشت خواهند کرد!!
اینکه هر کس به فکرِ خودش هست و بس و انسانیت هم “کیلویی چند؟” شده است! متأسفانه در این وضعیت، خیلی “خوش به حالی” دارد حرف زدن از فرداهایِ خوب…
با وجودِ این همه جوانِ بیکارِ تحصیلکرده و ناامید، خیلی “خوش به حالی” دارد دادنِ هزاران امید از شغلهایِ خوبِ فرداها به بچه هایِ امروز…
با وجودِ گرانیِ روزانه و نبودِ ثباتِ قیمتها حتی برای یکماه! که کمرِ همۀ مردم را شکسته است، متأسفانه خیلی “خوش به حالی” دارد امیدوار بودن و گفتن اینکه “همه چیز آرومه و همه خوشحالیم!”
اینکه هر کس، هر کاری دلش می خواهد انجام می دهد و نیازهایِ اصلیِ مردمِ بیچاره در اولویت قرار نمی گیرد واقعاً خیلی خوش خیالی می خواهد سیر کردن در رویاهایِ زیبا و شاد بودن و ندیدنِ غمِ مردم…
اینکه تقریباً همۀ مردم به نوعی درگیر مشکلاتِ اقتصادی هستند، خیلی “خوش به حالی” می خواهد در میانِ این همه غمِ مردم، فریاد زدنِ خوشبختی ها از طرفِ صاحبانِ زر و قدرت…
البته ناگفته نماند یک “خوش به حالیِ” بزرگ هم، ما مردمِ عادی داریم! اینکه نفس کشیدن هنوز رایگان است و بهره مندی از آن، ربطی به داشتنِ ژنِ خوب ندارد و همه می توانند بی منت استفاده کنند البته اگر آن هم به لطف خیلی ها آلوده نشده باشد!
خدا این “خوش به حالیِ” بسی بزرگ را از ما مردمِ عادی نگیرد و آن را اختصاصیِ از ما بهتران نکند!
