اویاقلیق – زهرا عبداله میرزائی: صاحبانِ قدرت، صاحبانِ اصلیِ تبریزِ ۲۰۱۸ را مردم معرفی و بیان کرده اند از شادیِ مردم، شاد می شوند! و از اوف شدنِ مردم، اوووف می شوند!! در برابر این اظهار نظر فقط می توان گفت: اَی خِدااا (تکیه کلامِ بِهتاشِ سریال پایتخت)، یعنی اینقدر وسعتِ مهربانی از سوی صاحبانِ […]
اویاقلیق – زهرا عبداله میرزائی: صاحبانِ قدرت، صاحبانِ اصلیِ تبریزِ ۲۰۱۸ را مردم معرفی و بیان کرده اند از شادیِ مردم، شاد می شوند! و از اوف شدنِ مردم، اوووف می شوند!! در برابر این اظهار نظر فقط می توان گفت: اَی خِدااا (تکیه کلامِ بِهتاشِ سریال پایتخت)، یعنی اینقدر وسعتِ مهربانی از سوی صاحبانِ قدرت را چطور هضم کنیم!!
فقط سوالی ناخواسته! پیش می آید که منظور از مردم، دقیقاً کدام مردم هستند؟! همان سه هزار نفری که در جشنِ مربوطه حضور داشتند؟! همانهایی که برای تعدادی در سالن اصلی جا نشد و سریع سایتها همچون خبر هسته ای، تیتر زدند: “ظرفیت تکمیل شد!! و خواهشاً دیگر نیایید!” مسئولان مربوطه هم به دلیل اینکه برای جاماندگان از سالن اصلی، دلشان اوف نشود! آنها را در لابی جا دادند…
این اوف شدن ها ادامه داشت! چون آن تعدادِ مردمِ موجود در لابی، از مشاهدۀ زندۀ رقص، پایکوبی، چهره های مشهور، نور چشمی ها، بزرگان و خانواده های محترمشان محروم و به دیدن از تلویزیون قانع شدند…
حالا که قلبِ بزرگان برای مردم می تپد! فقط میخواستیم بدانیم این مردم کلاً چه گروه هایی را شامل می شود؟ مردمِ پایینِ شهر و فقیر را هم شامل می شود؟! مردمی که در روز یک وعده غذا می خورند را هم شامل می شود؟! مردمی که نان- پنیر و حتی نانِ خالی، تنها طعامِ سفره هایشان هست را هم شامل می شود؟! مردمی که هیچ تفریح و بهانۀ شادی ندارند را هم شامل می شود ؟! مردمی که حتی پولِ کرایۀ ماشین برای آمدن به همان جشنِ اَشرافیِ شما را ندارند، هم شامل می شود ؟! مردمی که زیر قیمت های رو به افزون، کمرشان شکسته و از گرسنگی و سوء تغذیه روز به روز دچار بیماری های بیشتری می شوند را هم شامل می شود ؟! مردمی که حتی از زنده ماندن هم خسته شده اند را هم شامل می شود ؟! مردمی که زیر زور صاحبانِ قدرت له شده اند را هم شامل می شود ؟! مردمی که دیگر امیدی به آینده ندارند را هم شامل می شود ؟! مردمی که میترسند از روزی که نفس کشیدن هم برای آنها پولی شود! و برای بزرگان رایگان، را هم شامل می شود ؟! مردمی که خودکُشی را به ادامه زندگی ترجیح می دهند را هم شامل می شود ؟! مردمی که از بی پولی به فروش کلیه پناه برده اند را هم شامل می شود؟!…
صاحبانِ محترمِ تبریز ۲۰۱۸، شرکت در همچون مراسم هایی، دلِ خوش، بی رنج، بی غم، بی درد و بی دغدغه ای می طلبد تا بتواند برای خوشبختی شُماها دست بزند وگرنه صاحبانِ دلهایِ تاریک و پُر غم، هرگز نمی توانند برای بالا بردن آمار و دلخوشیِ خاموش کنندگانِ چراغ هایِ دلهایشان، هورا بکشند و برایشان آرزوی خوشبختی بیشتر و بیشتر کنند…
برای اینکه قلبِ بزرگان اوف نشود ما هم می گوییم بله حق با شماست!! مردم، همان سه هزار نفری هستند که با ماشین های چند صد میلیونی و لوکس، لباسهای فاخر و مارک، خدمه و اِفاده های اَشرافی تشریف آوردند، ساعتها کف زدند، شما را تشویق کردند و برای شما هورا کشیدند…
اگر ماهایی که تا به امروز سُفره های غذای چند صد میلیونی و چند غذایی ندیدیم در طبقه بندی بزرگان، جزء مردم حساب نمی شویم! خدا را شکر و خیلی هم خوب…
اگر ماهایی که تا به امروز سوارِ ماشینِ شاسی بلند نشدیم، جزء مردم حساب نمی شویم! خدا را شکر و خیلی هم خوب…
اگر ماهایی که لباس های مارکدار و میلیونی ندیدیم چه برسد که بپوشیم، در طبقه بندی بزرگان، جزء مردم حساب نمی شویم! خدا را شکر و خیلی هم خوب…
اگر ماهایی که شعبده بازی ها و فضاهای اَشرافی ندیدیم، در طبقه بندی بزرگان، جزء مردم حساب نمی شویم! خدا را شکر و خیلی هم خوب…
اگر همین ماها که کسرِ شأن شما بزرگان هستیم و کلاً آدم حساب نمی شویم چه برسد مردم!! باز هم خدا را شکر… فقط موقعِ نیاز به همین طیفِ گسترده ای که مردم حساب نمی شوند!!، در زمانِ انتخابات و رأی، تا چشم دشمن را کور کنید! با دیدنِ بیچاره هایی مثل ما، خدایی ناکرده قلبِ حساسِ شما اوف نشود؟!
دراین میان وقتی صاحبانِ قدرت می فرمایند که “همشهری های عزیز! زبانهای مختلف یاد بگیرید تا مهمانهای خارجی احساس غربت نکنند!” فقط به نظرتان، مردمِ سه هزار نفریِ شما، خدایی ناکرده اوف نشوند؟! یا آن توصیه هم برای ما طبقۀ نامعلوم هست که در شرایط حیاتی، مردم و نورچشمی هستیم و در جشن و سرورهایِ بزرگان، در حاشیه بودنِ مان برای اوف نشدنِ قلبِ بزرگان، توجیه می شود؟!
فقط نکته قابل تأمل این است، بزرگان و صاحبانِ قدرت که برای حفظِ وجهۀ انقلابی، تشریف می برند فیلم “به وقتِ شام” را نگاه می کنند و آن فیلمِ جنگی، با قلب های حساسِ آنها سازگار نیست! خدایی ناکرده اوف نشوند!!
و حرف آخر اینکه: حقیقت این است که تبریزِ ۲۰۱۸ که نه! خودِ تبریز هم که نه! بلکه کلِ دنیا، لذتها و شادیهای آن، فقط برای تعدادِ محدودی مثل همان ۳ هزار نفرِ صاحبانِ تبریزِ ۲۰۱۸ است و این برای همۀ ما قشرِ معمولی و بی قدرت، پذیرفته شده است و نیازی به تکرارِ مکررات از سویِ برخی صاحبانِ قدرت نیست…
