بررسی سرمربیان احتمالی تراکتورسازی/ ۲ – سرمربی ایرانی
بررسی سرمربیان احتمالی تراکتورسازی/ ۲ – سرمربی ایرانی

اویاقلیق: در مطلب قبل گفتیم که همخوان نبودن نتایج ساغلام با قیمت گران او و همراهانش، علی رغم محبوبیت نسبی بین بعضی هواداران بخاطر ترک بودنش، و نیز مصاحبه نهائی اش که بیانگر آماده سازی شرایط ایده آل در تیم برای اوست، ممکن است مدیران تراختور را به سمت جذب سرمربیی دیگر سوق دهد! ما […]

اویاقلیق: در مطلب قبل گفتیم که همخوان نبودن نتایج ساغلام با قیمت گران او و همراهانش، علی رغم محبوبیت نسبی بین بعضی هواداران بخاطر ترک بودنش، و نیز مصاحبه نهائی اش که بیانگر آماده سازی شرایط ایده آل در تیم برای اوست، ممکن است مدیران تراختور را به سمت جذب سرمربیی دیگر سوق دهد!

ما نیز از جایگاه یک هوادار به این موضوع میپردازیم و آنچه میگوئیم فقط نظر است و دیگر هیچ!

سرمربیان ترک:

منظور از سرمربیان ترک‌تبار آنهائی هستند که ایرانی اند و نه خارجی! هرچند در تبریز باشند یا تهران و یا جائی دیگر. با این شرط که سرمربی لیگ برتر باشند و مسلما کسیکه در لیگ یک کار میکند و یا بیکار است، به هیچ وجه بدرد تراختور نمیخورد!

از خود گلمحمدی شروع کنیم.

کسب قهرمانی و کار کشیدن از جوانان بما این اجازه را میدهد که روی او هم بحث کنیم!

او تراختور را هم میتوانست قهرمان حذفی کند اما یا خامی کرد و بحرف ناصحان گوش نکرد و یا بدخواهان او و تراختور زیر پایش نشستند و در هر دو حالت نبود مدیرعامل در بالاسر تیم علت خود باختگی و ناکامی گلمحمدی شد!

با توجه باینکه محترمانه و بدون حاشیه از تیم رفت، میتواند گزینه ای برای زمان بی پولی تراختور باشد!

تارتار در گسترش ناموفق بوده و اینکه در تیم جم قدری موفق است، بلحاظ حضور بازیکنان قوی با پشتوانه مالی محکم میباشد و در عین حال بلحاظ مصاحبه اش، به هیچ وجه مورد قبول هواداران نیست.

فرهاد کاظمی، بارها ارادت خود را به تراختوریها اعلام کرده، اما حداکثر سرمربی میانه های جدول است و آنهم برای بی پولی مناسب است و از سقوط تیم جلوگیری میکند.

علی دائی، سرمربیی قوی و قلدر است و بازیکن نمیتواند برای او کمکاری و یا ادا در بیاورد، اما افسوس ! و باز هم افسوس که فراموش کرده در روزیکه در پرسپولیس بود، گفت: تراختور تیم اول هر آذربایجانی است و تیم اول من تراختور است. من در پرسپولیس کار میکنم…..!!!!!!

در زمان نظمی که هواداران سخت مشتاق جذب او بودند، بعد از اخراج تونی برای فریب هواداران از جذب دائی و تمام شدن کار صحبت کردند که دائی در خارج بود و کلا تکذیب شد. دائی بعدا گفت: بلحاظ کارهاییکه در تهران دارم نمیتوانم در تبریز باشم.

سایر سرمربیان:

جلالی نیم فصل موفقی را با تراختور به پایان برد، اما مثل گلمحمدی بعدا تیمش نتیجه نمیگرفت و با اعتراضات سکوها مجبور به برکناری شد.

مشکلی که جلالی با هواداران داشت، بی تحرکی و ساکت بودنش در میدان بود!

از نمادهای تراختور (شال یا رنگ قرمز و …) استفاده نمیکرد و این رفتار او همه را آزار میداد که شور و حال وصف ناپذیری در استادیوم داشتند!

امسال او موفقتر عمل کرده، اما در کل آدم فکور و آرامی است که با احوال پرشورها همخوانی ندارد!

از خصوصیات مثبت و قابل اتکاء او سرخابی و رنگی نبودنش است که مهم است! در عین حال جلالی چندان اهل نوچه پروری نیست.

به هرحال سرمربیی متوسط است و نباید انتظارات بیشتری از او داشت.

علی کریمی: هواداران تراختورخاطرات خوشی از او دارند و مقبول هواداران است. آدم محترمی است و در ابتدای کارش موفق! اما برای تراختور زود است و البته صدها بار بهتر از نکونام ها !

پورموسوی هم موفق بوده اما در شهرخودش با بومیها ! با سربازان چطور؟ قبلا هم صحبت او برای تراختور شده و احتمال دوباره مطرح شدنش هست!

اگر سرمربی مطرحی باشد که با تیمی توافق نکرده و از قلم افتاده، دوستان مطرح کنند تا مورد بحث واقع شود.

 

یادداشت: ساوالان – اردبیل