اویاقلیق:  همزمان با حضور و سخنرانی رئیس جمهور در شهر تبریز ، یک نظرسنجی در مورد باور مردم از «میزان صداقت در گفتار» دکتر روحانی در کانال بیداری آذربایجان منتشر شد در حالیکه به هیچ وجه انتظار چنان نتیجه ای وجود نداشت! ۹۰ درصد شرکت کنندگان در نظر سنجی، صداقتی در گفتار رئیس جمهور ندیده بودند.

جدای از وعده و عیدهای رنگارنگ انتخاباتی همه روسای جمهور بعد از انقلاب، که معمولا بصورت نسبی توانسته اند در عمل به ادعاهایشان توفیق داشته باشند، در چندین سال گذشته و با رشد خیره کننده ارتباطات مجازی و انتشار ثانیه ای اخبار و شایعات و …، عموم شهروندان بشدت آسیب پذیر نشان داده اند.

ضعف عمومی تشخیص اخبار سره از ناسره، احزاب سیاسی و سیاسیون خلاق در امر سیاه بازی و سیاسی بازی را به طمع بهره بردن از استضعاف رسانه ای شهروندان حریص کرده است.
کافی است تا یک جناح از طرف مقابل ضعفی ببیند، بسان گرگ های گرسنه و زخمی به هر نحو ممکن سعی می کنند طرف مقابل را ریشه کن کنند.
وصولگرائی موجود در جناح های سیاسی که هنر اصلی اش تکفیر و توبیخ منبری با استفاده از منابع رانتی و شهوترانی های مختلف سیاسی و فرهنگی و اجتماعی اند و فرصت طلبانی که ماکیاولیسم سیاسی شان کشور را در بزنگاه های حساس تاریخی بشدت آسیب زده و شهره دیاثت سیاسی و اجتماعی اند، همان گرگ های گرسنه ای هستند که هیچ گاه از چپاول و زالوصفتی توبه نخواهند کرد و براستی توبه چنین گرگ هائی مرگ است.
آیا سوژه مشارکت اتوبوسی مردم در استقبال از رئیس جمهور واقعا واجد ارزش گذاری و معیاری برای فهم مقبولیت و موفقیت دولت و یا نشان دهنده تنفر و رویگردانی از مسئولین است؟!
باید بررسی گردد که احمق پنداری این چنینی مردم توسط وصولگرائی و فرصت طلبی موجود در برخی جناح های سیاسی، ناشی از غفلت و گرسنگی است یا خیانتی علیه مردم در پشت پرده ها برنامه ریزی شده است؟!

در همه سفرهای روسای دولت بعد از انقلاب، به انحای گوناگون مردم بصورت اتوبوسی برای خوشامدگویی تجمیع می شده اند و در برخی موارد شاید واقعا این تجمیع ها مردمی بوده و در برخی مواقع شاید حقیقا توسط استاداری ها و مسئولین مهندسی شده، بوده است.
اما باید خاطر نشان کرد که این حاشیه بی ارزش تر از آن است که بدان پرداخت. چراکه مسئله اصلی، اراده حقیقی حضور رئیس جمهور و ارتباط نزدیک ایشان با مردم است که بصورت موقتی امکان پذیر می شود و اهمیت حیاتی دارد.

تقویت حس اعتماد عمومی و باور خدمات مسئولین، مهم ترین دستاورد حضور مسئولین ارشد کشوری در دیدارهای استانی با مردم است که حضور بزرگان کشور در جای جای کشور را ضروری می کند.

از این رو تقلیل مساله اصلی حضور دولت در استان به مشارکت اتوبوسی مردم با مشارکت نامحسوس مسئولین و تحقیر دولت به این خاطر، چندان درست ، صحیح و منصفانه به نظر نمی رسد.

اما اگر مسئولین مربوطه تجمیع اتوبوسی مردم در استقبال از رئیس جمهور را وسیله ای برای القای شهرت و اعتبار خویش و بازی های سیاسی جاری کشور قرار دهند، لزوما نمی توان نسبت به فریبکاری و تحریف افکار عمومی بی تفاوت بود و ساکت ماند.
مدیریتی که مردم را گله ای می بیند که هر چه رمه در آن بیشتر باشد با ابهت تر قلمداد می شود! طول و عرض و ارتفاع عمیق جغرافیای سیاسی فساد مدیریتی اش را لو داده است!
مسئولی که می گویند این استقبال پرشکوه معنی دارد! باید دقیقا مشخص کنند که معنای حضور مردم را چه پنداشته اند؟! دادن چک سفید امضا به دولت؟! محبوبیت مسئولین استانی؟! نشان دهنده موفقیت مسئولین امر؟! رضایت عمومی از نظام؟! و یا اینکه هشداری معما گونه؟!
دکتر روحانی اخیرا و در پی حضورشان در تبریز دوباره وعده داده اند که وعده های داده شده قبلی را جامه عمل بپوشانند. در نظر سنجی درج شده در کانال بیداری آذربایجان جامعه مخاطبین موجود در این رسانه، مُهر باطلی بر صداقت رئیس جمهوری زده اند.

حال باید از وصول گرایان و فرصت طلبان پرسید که چگونه دولتی با پشتوانه ۲۴ میلیون رای را چنین فشل کرده اید که مردم تبریز که بالاترین رای را به استمرار دولت فعلی داده اند، چنین بی اعتماد شده اند؟!

آقایان وصولگرا و فرصت طلبی که دعوای حیدری-نعمتی تان همواره بخاطر نان و شهرت و مقام و ارضای شهوات سیاسی تان بوده است، چرا مردم را این گونه از درون، نسبت به نظام و انقلاب و جمهوریت اسلامی به پوچی سوق داده اید؟!

آیا هر کاری که دولت فعلی انجام دهد شایسته تخریب به هر نحو ممکن و شکستن ابهت دولت به هر قیمت ممکن است؟!
آیا هر کار اشتباه و ناکار آمدی دولت فعلی بخاطر کم نیاوردن در مقابل جناح مقابل و منتقدان، شایسته ماله کشی و توجیهات بنی اسرائیلی است؟!

این نظر سنجی صدای آژیر قرمز فروپاشی اعتقاد عمومی به کلیه خدمات مسئولین پر تلاش و خستگی ناپذیری است که در طول سالهای بعد از انقلاب در همه دولت ها بوده و آبروی نظام بوده اند.

اما بازی های کودکانه و لجبازی های سفیهانه برخی از سیاسون آنها را نیز در افکار عمومی در معرض تهمت و تحقیر قرار داده است.
تا کی باید خدمت رسانی سیاسیون به شرط چاقوی برنده شدن در انتخابات و قبض مسئولیت ها و قرار گرفتن در گردنه های رانت و .. باشد؟!
چرا برخی از توفیق یافتگانی که به سبب رای مردم انتخاب میشوند، بگونه ای ژست می گیرند و به نحوی القا می کنند که اگر کسی نتوانست در انتخابات رای بیاورد یعنی تمامی قابلیت های فنی ، علمی ، فرهنگی و اجتماعی اش مُهر باطل می خورد و رای مردم حذفی مطلق است؟!
چرا باید جناح های سیاسی بجای رقابت در خدمت رسانی، در جهت ارضای شهوات سلطنت بر جان و مال مردم و چاپیدن اعتقاد و ثروت های عمومی و ملی، با یکدیگر مسابقه بدهند؟!

چرا وضع جامعه مسئولین بحدی رقت انگیز شده است که مدیر ارشد استان! مردم را گله ای پنداشته که حضور آن در جلوی کدخدایش، ولو به قیمت به خطر افتادن جان مردم در پس ضعف مدیریت اتوبوسی اش را معنادار عنوان کرده و با کددهی انحرافی افکار عمومی را به سمت آدرس غلط روانه می کند؟!
این صدای آزیر قرمز است و معنای آن مشخص ….