اویاقلیق: اخیرا در مقبره جناب حمال در خیابان دارایی سوم در تبریز، امنای مقبره به خادم مسجد دستور داده اند که از این پس هر کسی اراده انداختن پول به ضریح شیشه ای جناب حمال عمو را داشته باشد باید مبلغ مورد نظرش را در داخل کیسه پلاستیکی(نایلون فریزر) قرار داده و سپس داخل ضریح […]
اویاقلیق: اخیرا در مقبره جناب حمال در خیابان دارایی سوم در تبریز، امنای مقبره به خادم مسجد دستور داده اند که از این پس هر کسی اراده انداختن پول به ضریح شیشه ای جناب حمال عمو را داشته باشد باید مبلغ مورد نظرش را در داخل کیسه پلاستیکی(نایلون فریزر) قرار داده و سپس داخل ضریح بیاندازد.
این مطلب را یکی از دوستان حاضر در مقبره از زبان خادم آنجا شنیده است و بر همین اساس در تعمق های شخصی ام به این نتایج رسیدم:
شاید گمان شود این اقدام بخاطر مسائل بهداشتی است در حالیکه:
اولا چرا این نوع رعایت بهداشت اجتماعی در جاهائیکه افرادی زیادی زائر حرم های شریف می شوند اجرا نشده است؟!
ثانیا با توجه به مضرات زیست محیطی پلاستیک، چرا چنین تدبیری بدور از منطق زیستی و بهداشتی اخذ شده است؟!
ثالثا چرا هیچ گونه توضیحی برای این اقدام شان در در و دیوار مقبره به صوزت تابلو درج نشده است؟!
براستی باید پیگیر شویم تا بدانیم این‌بار این اقدام سخیف حاصل کدامین رویا و غیب بینی متولیان امر شده است که اسباب تولید شبهه و تمسخر دیگران را فراهم آورده؟!
اگر امنای مقبره و یا کسانی که امر به این کار عجیب داده اند دچار بیماری وسواس هستند و نسبت به پول نذری #فوبیا دارند! چرا باید هزینه ذهن بیمار آنها را از اعتبار مقبره جناب حمال پرداخت کنند؟!
معمولا در ادارات آگاهی برای اینکه اثر انگشت از روی اشیاء پاک نشود آنها را در کیسه های پلاستیکی قرار می دهند. سوال اینجاست که امنای فهیم مقبره جناب حمال به صورت خودسر در حال جمع آوری اثر انگشت زائرین نذری دهنده هستند یا دستور از اداره اوقاف است؟!
چطور امنای یک مقبره در روز روشن می توانند چنین تصمیمی بگیرند در حالیکه مدیران بالا دستی شان در سازمان اوقاف بی خبر باشند؟!
اگر غفلت از سوی سازمان رُخ داده، پس بر اساس چه منطقی میزهای سازمان اوقاف را اشغال کرده اند؟!
حتما باید در رسانه های اجتماعی این اقدام را به تمسخر بگیرند و آن را به دین چسبانده و اسباب تحقیر دین و توحید عارض گردد تا بی کفایتها مجبور به عذر خواهی و استعفا شوند؟!
برای اینکه قضاوت یکطرفه نکرده باشیم مساله را از اداره اوقاف پیگیر شدیم.
آنها ضمن رد کردن سخنان خادم مقبره، دلیل نایلونی کردن نذری ها چنین عنوان کرده اند:
برخی از مردم دوست دارند نذری شان در فلان مورد خاص مصرف شود. با در اختیار گذاشتن نایلون خواسته ایم تا نیت خود را در کاغذی نوشته و همراه پول در داخل نایلون گذاشته و در ضریح بیاندازند.
البته این توضیح ماجرای فوق را پیچیده تر و تاسف بار تر کرد.
اولا در مقبره باید خودکار و قلم نیز می گذاشتند تا مردمی که برای نذری خود خواسته خاصی دارند در صورت نداشتن خودکار، بر فرض ادعای اوقاف، نذری مجهول المصرف وارد ضریح نشود.
ثانیا وقتی هیچ تابلو و یا نوشته ای در محل نصب نشده و یا حتی خادم مقبره را نیز نتوانسته اند توجیه کنند، شهروندان و گردشگران چگونه به فلسفه نایلونی کردن نذری ها پی ببرند؟!
ثالثا مردم و یا گردشگرانی که برای مقبره جناب حمال نذری می دهند آیا امکان قصد دیگری از مصرف نذری خود غیر از مصرف شدن در امورات مقبره جناب حمال می توانند داشته باشند؟!
از تدبیر این چنینی، به نظر می رسد شاید متولیان طرح نایلونی کردن نذری، با این اقدام می خواهند از نذری مازاد مقبره حمال برای مصارف دیگر اداره اوقاف بهره برند در حالیکه:
اولا مقبره ساده و معمولا خالی از زوار جناب حمال چقدر درآمد دارد که برای مصارف دیگر نیز کارساز باشد؟!
ثانیا چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟!
چرا بگونه ای عمل می کنند که انگار قرار است نذری های نایلون پیچ شده که نوشته کاغذی در داخل هیچ یک از آنها دیده نمی شود به این بهانه در جای دیگری صرف شود؟! آیا از جهت شرعی می توان نذری های مقبره های مقدس و یا امامزاده ها و یا حتی مساجد را یکجا جمع کرد و طبق دستور برخی متولیان بصورت میلی هزینه کرد؟!
ناشناس
تاریخ : ۱۱ - خرداد - ۱۳۹۹اگر پول ها توی نایلکس باشد، به راحتی می توان با نخ و قلاب آنها را از ضریح بیرون کشید و دیگر لازم نیست مثل صندوق های صدقه اینکار را یا سیخ و قیر و آدامس و با هزار مکافات درش بیاورند!!!