اویاقلیق: یکی از دغدغه‌هایی که برخی ها با تغییر امام جمعه تبریز همواره داشته اند و گاها نیز ابراز کرده اند، این بوده که تعویض افراد و تغییر مسئول یک جایگاه، نباید برخی را به اشتباه بیاندازد. و نباید مسیر این تغییر از منتفع شدن امت مسلمان به پر رو شدن کسانی تبدیل شود که […]
اویاقلیق: یکی از دغدغه‌هایی که برخی ها با تغییر امام جمعه تبریز همواره داشته اند و گاها نیز ابراز کرده اند، این بوده که تعویض افراد و تغییر مسئول یک جایگاه، نباید برخی را به اشتباه بیاندازد. و نباید مسیر این تغییر از منتفع شدن امت مسلمان به پر رو شدن کسانی تبدیل شود که همواره در هر انقلاب و تغییری از آب گل آلود شاه ماهی صید کرده اند و هزینه منفعت طلبی عده ای را انقلابیون مستضعف پرداخته اند.
تغییر امام جمعه تبریز از جمله تغییراتی بود که شاید برخلاف انتظار همه، انقلابی در نگاه و باور عمومی نسبت به جایگاه امام جمعه در تبریز ایجاد کرد.
هر چند که خود امام جمعه محترم نیز انتظار چنین اتفاقی را نداشته و شاید برخی اوقات نتوانسته از جو احساسی و غلبه روانی ایجاد شده رهایی یابد، اما ایشان بواقع در عرصه بازسازی ارتباط واقعی بین امامت و امت که بشدت مغشوش شده بود، گام های بزرگ و اساسی برداشته است و باید قدر دان بود و سپاسگزار.
رافت اسلامی در رفتار و سلوک نماینده رهبری در استان فرصت طرح خیلی از مسائل و مشکلات و دغدغه ها را فراهم کرده است ولی در کنار این فرصت، تهدیدی که همیشه چنین سلوک مهربانانه ای را تهدید می کند فهم اشتباهی مسئولین امر است.
مستضعفین جامعه نه جایگاهی در سیاست کلان دارند و نه قدرت مقابله با رانت بازیها در عرصه های مختلف از جمله سیاست و اقتصاد و رسانه را؛ وقتی امام جمعه تبریز خود را در معرض ابراز لطف، طرح مشکلات و گلایه های صاحبان واقعی انقلاب قرار می دهد و در مقابل آنها سعه صدر نشان می دهد، نبایستی در افکار مسئولین به این معنا تلقی می شد که اساسا دکتر آل هاشم صرفا قرار است در حد روابط عمومی رهبر انقلاب در استان باشند و فقط بخندند و بنوعی صرفا دیپلماسی عرفی محور داشته باشد.
این اشتباه راهبردی برخی از مسئولین امر و متاسفانه ضعف اطلاع رسانی حرفه ای روابط عمومی نهاد نمایندگی ولی فقیه در استان، منجر به عفونتی شده است که دُمل چرکین همین تلقی اشتباه از رافت دینی نماینده رهبری در استان، دیروز بالاخره سر باز کرد.
چرا برخی چنین تلقی کرده اند که عطوفت دینی نماینده رهبری از جنس تساهل و تسامح سکولاری است؟! مگر هر کسی حاضر شد با تمام مشکلات و مشغله های مدیریتی در تئاتر و یا سینما و یا در هر مراسمی که امکان داشته باشد حضور پیدا کند و از همنشینی با مستضعفین ابا نداشته باشد، به معنای خالی گردن سنگرهای دفاع از ارزش هایی است که صدها هزار نفر سَر داده اند تا در مقابل خدا و رسولش در قیامت سرافکنده نباشند؟!
یک موقع برخوردی بین مردم از هر قشر و تیپ و رفتاری با فردی همچون امام جمعه هر شهری پیش می آید که تکلیف امام، شنیدن دغدغه ها و سخنان و ابراز محبت ها و یا تحمل خشم و شاید نفرت کسانی است که ظلم دیده اند و یا احساس تبعیض و بی عدالتی دارند و احتمالا در بین این افراد کسانی باشند که مقید به آداب دینی نباشند.
تساهل و تسامح نماینده ولی فقیه در مواجهه با مستضعفین، راهبردی نیست که دیگر عرصه ها را نیز دربرگیرد. امام جمعه نمی تواند در مقابل مسئولین و در عرصه تصمیمات کلان دینی و اجتماعی و سیاسی اهل تساهل و تسامح باشد.
اجبار پوشش دینی در اصل برای اعلام برائت رسمی انقلاب اسلامی و جمهوری برآمده از آن، از ابزاری شدن تن زنانه و کالایی شدن آن است.
وقتی یک مسئول به خود اجازه می دهد در روزگاری که استفاده ابزاری از تن زنانه در فرم و شکل های مختلف در حال عرفی شدن و نهادینه شدن است، در یک مراسم فرهنگی اقتصادی، زنانی را بعنوان کالای لوکس چشم نواز وادار به رژه رفتن در جلوی چشمان امام جمعه امت مسلمان آذربایجان کند، فقط یک بد سلیقه گی نبوده و رو شدن تزویر و ریا کاری مفسدین است.
برخورد شایسته امام‌جمعه تبریز در ترک چنین مراسمی نباید در حد اعلان آژیر قرمز تقلیل یابد.
احتمالا کسانی برای دلجویی و پیاده کردن سیاست #غلط_کردم های سلطان پسندانه، سعی خواهند کرد که اعتراض امام جمعه را در حد دلخوری از تیپ ناصواب زنان تقلیل دهند؛ اما واقعیت امر این است که حقیقت اقتصاد استان، همین تفکرات زینت گرا و استثمارگر است که باید مورد عتاب شدید و برخورد انقلابی امام جمعه قرار گیرد.
