اویاقلیق- زهرا عبداله میرزائی: گزینش و حراست واژه هایی هستند که همۀ ما حداقل یکبار در طول زندگی، خواسته و ناخواسته با این واژه ها مواجه شده ایم اما مهم این است که چه خاطره ای از این دو واژۀ حیاتی داریم؟! دوران دانشجویی و بعد فارغ التحصیلی، به عنوان فردی قابل اعتماد برای مرکز […]
اویاقلیق- زهرا عبداله میرزائی: گزینش و حراست واژه هایی هستند که همۀ ما حداقل یکبار در طول زندگی، خواسته و ناخواسته با این واژه ها مواجه شده ایم اما مهم این است که چه خاطره ای از این دو واژۀ حیاتی داریم؟!
دوران دانشجویی و بعد فارغ التحصیلی، به عنوان فردی قابل اعتماد برای مرکز گزینشی معرفی شده بودم که گاه گاهی از آن مرکز تماس می گرفتند و برای تصمیم در مورد صلاحیت افرادی جهت جذب در همان سیستم، نظر بنده را هم می پرسیدند! نه اینکه فکر کنید کله گُنده تشریف داشتم! بخاطر شناختی که از رفتار و گفتارم در دانشگاه حاصل کرده بودند مرا مورد اطمینان یافته بودند و خدا را شاهد می گیرم با هر تماسی از سوی آنها روحم سخت در فشار بود که مبادا حقی ضایع شود و تمام تلاشم این بود که نکات مثبت فرد مورد گزینش را که می دانستم تأیید کنم و در مورد نکات منفی نیز سعی ام بر این بود که حتماً از فرد دیگری هم سوال کنند…
اینکه چنین روشی برای گزینش اصولی است یا نه؟ نکته مهمی است که متأسفانه زیاد مورد توجه قرار نمی گیرد! تحقیق در مورد شخصیت دینی و اعتقادی افراد با سوال کردن از افرادی که شاید آن فرد را بشناسند، به نظر کار عاقلانه و منصفانه ای نیست چراکه حسادت و دشمنی و نیت مغرضانه افراد، مانع از جوابگویی درست می شود و در نهایت حق الناس بزرگی ضایع می شود که در این دنیا و آن دنیا قابل جبران نیست.
بنده خدایی در زمان حیات وصیت کرد تا بعد مرگش، قضای نمازهای صبح و شبش خوانده شود! از او پرسیدند چرا نمازهای ظهر را وصیت نمی کنی؟! او هم گفت: تمام نمازهای ظهر را از ترس حراست، در اداره خوانده ام!!
یک راننده تاکسی تعریف می کرد بخاطر ندانستن تعداد تکه های کفن در روز گزینش برای جذب در بانک، رد صلاحیت شده و سالهاست که با رانندگی تأمین معاش می کند!!
مثالهایی از این قبیل زیاد هستند که فقط یک نکته را در ذهن تداعی می کند و آن اینکه، گزینش و حراست در سازمانهای دولتی بیشتر فرمالیته هستند و متأسفانه اصولی نیستند!
اینک باید پرسید جنابان محترمی که پولهای بانک ها را اختلاس کرده و بعد از غارت بیت المال فرار کرده اند، آیا از فیلتر حراست و گزینش عبور نکرده بودند؟! آیا مثل مردم عادی، هفت خوان گزینشی را با سربلندی گذر نکرده بودند؟!
اینکه بعضی مدیران و رئیسانی که اکنون سالهاست بر میز ریاست و قدرت تکیه زده اند و پرونده قطور حراستی مفتوح دارند که نباید به هیچ عنوان مدیر باشند ولی هستند! چطور از سوی مسئولین حراست همان سازمان، مورد بازخواست قرار نمی گیرند؟!
اینکه کارمندانی که به سلامت گزینش شدند و به عبارتی بعد عبور “حیوان مربوطه شان” از پُل، راحت و بی دغدغه در صفحه مجازی به اسم خود، با مطالبی، لاقیدی و فحشاء را ترویج می دهند یا عکسهای بی پوشش و نیمه لخت را به حراج دیدگان میلیونها نامحرم گذاشتند، در چارچوب حراست و گزینش همان سازمان چه مفهومی دارد؟!
اینکه در بعضی جاها خود مسئولین حراست هم مورد بازخواست قرار می گیرند! و افراد بیشماری که از زیر دست همین مسئول، برگه تایید صلاحیت گرفته آیا در آینده نباید از سوی همانها احساس خطر شود؟!
اینکه در اکثر انتخابات ها، ۹۹ درصد ثبت نام کنندگان خدا را شکر، صلاحیت و مجوز کاندیدا شدن را تا دقیقه ۹۰ مهلت تأیید صلاحیت، با شادی و فشار و سفارش گروه های مختلف می گیرند! یعنی همه چیز خوبه و ما فقط الکی بدبین هستیم و مشکل از حراست و گزینش نیست!!
اینکه این همه فساد اخلاقی و اقتصادی در سازمانهای مختلف، از سوی همین گزینش شده ها و تایید حراست شده ها مشاهده گردیده است و نکته مهم این که، اینها را از کره دیگری وارد آن سازمانها نکرده اند!
نکته مهم قضیه اینجاست که احتمالاً همان هایی که روز گزینش، تعداد تکه های کفن را ندانسته اند و از ترس، چند سوال دینی را هم اشتباه جواب داده اند، مشکل اساسی جامعه هستند!! که اگر وارد سازمان دولتی می شدند برای امنیت کشور خطرناک بودند!! حالا بگذریم آنهایی که ریش داشتند و بعدها غارتگر بیت المال شدند و چادری ها و محجبه هایی که با انتشار عکسهای نیمه لختشان در صفحه های شخصی شان، آبرویی برای دیندارهای واقعی نگذاشتند! همانها در روز گزینش بهترین و پاکترین بودند!
غم جوان های نجیب، پاک و مومنی که به دلیل نداشتن رابطه و سفارش در گزینش و حراست، از داشتن کار دولتی محروم شده اند و بهترین سالهای جوانی شان را به خانه نشینی می گذرانند، آنچنان بزرگ است که قابل وصف نیست…
در برابر عظمت چنین ظلم هایی که در حق بسیاری از جوانان لایق و کاربلد میهنم شده است فقط پناه می برم به خداوند عادل و مهربان که مطمئناً روزی بهترین جواب را به ظالمان خواهد داد…
اینکه رهبر معظم انقلاب مدام بر پدیده نفوذ دشمنان در سیستم ها و سازمانها هشدار می دهند، همین است که وقایع تأسف انگیز نفوذ دشمن در بعضی سیستم ها به خوبی نشان می دهد عملکرد اصولی گزینش و حراست سازمانها بیش از اندازه مهم است و برای روش فرمالیته چند سوال تکراری روز گزینش، باید تجدید نظر اساسی شود.
متن از: زهرا عبداله میرزائی
فرشته مختاری
تاریخ : ۱۱ - اسفند - ۱۳۹۶ضمن عرض سلام و خسته نباشید؛در همه جای دنیا هیچ ارگان هیچ واحدی حق این رو نداره که به شخصی ترین مسایل یک شهروند و یا یک کارمند دولت سرک بکشد و سوال های نا مربوط و غیر اصولی بکند به نظر بنده پرسیدن سوال های تخصصی مربوط به عنوان شغلی خیلی منطقی تر و کارسازتر در جهت پیشبرد اهداف سازمان یا ارگانی که در آن شاغل می باشد خواهد بود.هیچ عقل سلیمی در مقابل سوال هایی که پرسیده می شود جواب هایی نمی دهد که شاید مدت ها بعد برایش مشکلی ایجاد کند و اون شغلی که با هزار بدبختی و مشکل پیدا کرده را از دست بدهد.همه کم و بیش آگاهی دارد که چه نوع جوابهایی به سوالهای(بی ربط و در حد فضولی به مسایل شخصی)موجود بدهد.و در آخر حتی الامکان به افرادی صلاحیت گزینش داده شود که دید مجرم و قاضی را نداشته و به شعور طرف مقابل توهین نشود.همچنین آینده کاری یک انسان دست یک شخص نباشد که با اعمال نظر شخصی اش کمترین حق مسلم یک شهروند را از او ساقط نکند . با تشکر
علی
تاریخ : ۲۹ - فروردین - ۱۳۹۷ممنون از مطلب بسیار خوبتون، متاسفانه تا زمانی که اکثر کارکنان یک سازمان مانند صدا و سیما با هم فامیل و آشنا هستند و گزینش ها براساس رابطه انجام می شود نباید هیچ انتظاری از گزینش عادلانه داشت چون در هر صورت افراد غیرفامیل نمیتوانند از سد حراست فامیلی ادارات بگذرند
درسته که این موضوع درد جامعه هست و همه باهاش درگیر هستند ولی انسان های خوب راه خود را خواهند یافت