پیروزی شجاعانه، باخت رذیلانه!
پیروزی شجاعانه، باخت رذیلانه!

اویاقلیق: با اینکه مردم آذربایجان، تیمهائی نظیر ماشین و گسترش فولاد و شهرداری را از آن خود دانسته و خواهان پیروزی این تیمها بوده اند و همواره درر بازیهای حساس، این تیمها را مورد حمایت قرار داده اند، اما در همه حال و همه زمان، تراختور تیم اول فوتبال آذربایجان بوده و خواهد بود. محبوبیت و […]

اویاقلیق: با اینکه مردم آذربایجان، تیمهائی نظیر ماشین و گسترش فولاد و شهرداری را از آن خود دانسته و خواهان پیروزی این تیمها بوده اند و همواره درر بازیهای حساس، این تیمها را مورد حمایت قرار داده اند، اما در همه حال و همه زمان، تراختور تیم اول فوتبال آذربایجان بوده و خواهد بود.

محبوبیت و مقبولیت این تیم مختص آذربایجان نیست بلکه در اقصی نقاط کشور، هوادار و هواخواه دارد. نمونه اش هم ، حضور هواداران بومی ترک خراسان در ورزشگاه مشهد بود، تا جائیکه فیروز کریمی سرمربی گسترش هم مجبور میشود که برای اغفال مردم بگوید که: تراختور در قلب من جای دارد!! یالانچی یه …….!

گسترش فولاد، از زمانیکه در لیگ برتر بوده زیر چترحمایتی هواداران تراختور بوده و مورد تشویق هم واقع شده و با اینکه این تیم هواداری بین مردم ندارد، هواداران تراختور، در بازیهای این تیم مقابل تراختور، نه تنها شعاری در تضعیف روحیه بازیکنان این تیم بزبان نیاورده اند بلکه گلزنی آنان را تشویق هم کرده اند!

لاکن آنچه هواداران تیم اول آذربایجان از گسترش فولاد دیده اند، جز خنجر از پشت، چیز دیگری نبوده است.

سرمربیان این تیم برای خام کردن و اغفال هواداران تراختور، همیشه قبل از بازی از ارادتشان به تیم اول آذربایجان، بزرگتر بودن تراختور و بازی تماشاگرپسند بدون توجه به برد و باخت سخن گفته و عنوان دربی را برای تبریز و آذربایجان بی معنی قلمداد کرده اند، اما در عمل برخلاف گفتارشان ، به هر نحوی بفکر پیروزی در مقابل این تیم برآمده اند!

هواداران تراختور بارها  «داغ بر دست» گذاشته اند که دیگر نگویند «آذربایجان تیملری ،فرق ائله مه ز رهلری!» ، اما باز هم خام حرفهای سرمربی و مدیرعامل این تیم شده و از تشویق گسترش در ورزشگاه، باز نمانده اند، با این باور که این بار فرق میکند و گسترشی ها تغییر کرده اند!!!… و باز هم برای چندمین بار مشاهده کرده اند که آنها هیچ توجهی به آرمانهای میلیونها هوادار عاشق تراختور ندارند و بفکر پیروزی تیم خود، بهر نحوی هستند!

هواداران تیم اول آذربایجان، هیچوقت این انتظار غیرمعقول و غیرحرفه ای را نداشته اند که گسترش در مقابل تراختور، غش کند، اما هیچوقت هم راضی نخواهند شد که تیمشان از پشت، خنجر بخورد!
فیروز کریمی که بارها در میادین با شعار «ضدفوتبال» از طرف هواداران تیم رقیبش ، روبرو شده و در کل بعنوان سرمربی با دفاع اتوبوسی معروف شده، در دربی تبریز کار را بجائی رساند که هواداران تیم اول آذربایجان هم مجبور شدند، بر ضد فوتبال بازی کردن او، صحه بگذارند!

او که قبل از بازی برای خام کردن هواداران تراختور و در امان ماندن تیمش از جو حاکم بر سهند توسط پرشورها، گفته بود: در دربی تبریز برد و باخت مهم نیست و بازی تماشاگرپسند را میخواهیم بعمل آوریم، لاکن برای کسب امتیاز از هرگونه وقت کشی و تمارض بازیکنان خود سود میبرد!

آقا کریم!… نوکرتیم! ….خودتی !

آنطور که گفته ای، مردم آذربایجان فوتبال را میفهمند! ایکاش این جمله را برای اغفال و سیاسی و نسناسی نمیگفتی، که در آنصورت میدانستی که ما معنی «پیروزی شجاعانه را از باخت رذیلانه» بخوبی میفهمیم و عکس آنرا هم «باخت شجاعانه – پیروزی رذیلانه» میفهمیدیم که خدا خواست که پیروزی شجاعانه را در مقابل باخت رذیلانه، ببینیم ! ….شکر خدا !

آقا کریم ضد فوتبال !

شما که عمری به تاکتیک دفاع اتوبوسی برای یک امتیاز عادت کرده اید و ترک عادت موجب مرض است، پس چرا اینهمه از بازی زیبا و تماشاگرپسند و مهم نبودن نتیجه بازی گفتید، اما در خود بازی برعکس آن عمل کردید؟

البته ، تقصیر شما نیست که گفته تان با عملتان ، در جهت مخالف است بلکه تقصیر ماست که فراموش کرده ایم که صاحب همین گسترش در اول فصل برای ستاره های تراختور، ایجاد حاشیه کرد!

در انتها سلام و خسته نباشید میگوئیم به کادر فنی و تک تک بازیکنان تراختور که بار دیگر با پیروزی غیرتمندانه خود باعث سربلندی آذربایجانی ها شدند و مردم ما را خوشحال کردند!
این پیروزی مبارک آنانی باشد که میخواهند تراختوری قدرتمند و پرنشاط و باروحیه به جنگ تیمی بفرستند که دلارهای صاحبانش نه تنها میزبانی بحق تیمهای تراختور  و استقلال را از ما گرفت و ما را غریب کرد، بلکه با استفاده از درآمدهای مفت نفتی، تکفیریها و معاندین و یاغیان مسلح الحادی را از نظر مادی و معنوی حمایت میکنند که از جمله اهداف آنها مذهب و خاک آذربایجانیهاست!

یاعلی مولا مددی!……

یاشاسین آذربایجان!
یاشاسین اسلامی ایران!
یاشاسین بیرلیگیمیز

 

یادداشت: ساوالان – اردبیل