نرده زدایی در مصلی تبریز/ آقای آل هاشم جدی نگیرید
نرده زدایی در مصلی تبریز/ آقای آل هاشم جدی نگیرید

اویاقلیق: روز گذشته امر به «نرده زدائی» مصلای تبریز توسط نماینده رهبری در استان خبرساز شده و حتی بخش خبری پر بیننده ۲۰و۳۰ نیز این اقدام آقای آل هاشم را ستودند. اما نرده زدائی از مصلای تبریز واقعا تحسین برانگیز است؟! آیا بواقع همه مسئولین شهر فقط و منحصرا در قسمت نزده کشی شده حضور […]

اویاقلیق: روز گذشته امر به «نرده زدائی» مصلای تبریز توسط نماینده رهبری در استان خبرساز شده و حتی بخش خبری پر بیننده ۲۰و۳۰ نیز این اقدام آقای آل هاشم را ستودند. اما نرده زدائی از مصلای تبریز واقعا تحسین برانگیز است؟!

آیا بواقع همه مسئولین شهر فقط و منحصرا در قسمت نزده کشی شده حضور می یافتند؟!

واقعا اگر این اقدام نماینده رهبری در استان تحسین برانگیز است پس لاجرم کسانی که قبلا «نرده گماری» کرده بودند عمل وقیحانه انجام داده اند؟!

مثلا در خود مصلای تهران و یا دانشگاه تهران هنوز نرده ها وجود دارد و چرا اقدام تحسین برانگیز نماینده رهبری در خود تهران اجرا نشده است؟!

و ….

به نظر می رسد مساله چیز دیگری است.
امام جمعه پرتلاش و خستگی ناپذیر تبریز در مدت کوتاهی که در استان و تبریز فعالیت کرده است مزه تغییرات ملموس را به کام مردم چشانده است و انتظارات مردم از نهاد نماینده رهبری در استان را بسیار افزایش داده است.

مردم از رفتار صمیمانه و سخنان خطیب جمعه تبریز و دغدغه اجتماعی و فرهنگی پر رنگی که در سخنان و خطبه های نماز جمعه موج می زند استقبال کرده اند و بعید نیست که در آینده نزدیک محل فعلی مصلا کفاف میزبانی از شهروندان را ندهد، بسیار است… اما همانگونه که خود دکتر آل هاشم نیز واقفند این استقبال از ایشان نشانه سطح عالی عمل به انجام تکالیف و امور محوله به ایشان نیست.

صمیمت با مردم و مردم داری و توجه به اقشار مختلف مردم و آب کردن یخ روابط بین مسئول عالی رتبه استان و مردم عادی جزو تکالیف اصلی نماینده رهبری است و علت ذوق زدگی مردم بخاطر دیکتاتوری رفتاری و صنفی برخی از مسئولین است که مردم را بگونه ای تفهیم کرده است که گویا کسی که مسئولیتی را عهده دار شد لاجرم باید پادشاهی کند.

رسانه هایی که دیروز با آب و تاب فراوان از نرده زدائی مصلا مطلب منتشر می کردند تعمدا و یا سهوا در روندی که نماینده رهبری آغاز کرده اند اقدام ایشان را تقلیل داده اند.

چرا که اولا اکثر کسانی که در قسمت میله ای مصلا حضور می یافتند روحانیون بودند که شاید مهم ترین عنوان شغلی شان در عقیدتی سیاسی بودن بوده است.

ثانیا اغلب نمایندگان مردم در مجلس شورا و یا منتخبین شورای شهر و حتی اکثر مسئولین شهری و استانی معمولا در بین مردم حاضر شده اند و اینگونه نبوده است که حتی بصورت نمادین نیز فاصله ای بین مردم و مسئولینی که در مصلا حاضر میشدند ایجاد کند.

ثالثا مگر کسانی که درنماز جمعه حاضر می شوند دغدغه شان دیدن مسئولین است که نرده زدائی به نفع مردم تمام شود؟!

این قبیل کارها زمانی به نفع مردم است که تریبون نماز جمعه بمعنی واقعی به جایگاه امرمردمی برای معروفات و نهیب ظلمت شکن علیه منکرات مبدل شود تا حقیقت امامت جمعه به بار نشیند.

اگر گفته شود که نرده زدائی بصورت نمادین همه اقشار حاضر در مصلا را یکدست در کنار هم نشان می دهد البته اقدام درخور توجهی است اما چه تضمینی وجود دارد که مردم اجازه حضور درصفوف اول مصلا راداشته باشند؟!

مگر علت اصلی نرده کشی در مصلاها مسائل امنیتی نبوده است پس چگونه مردم می تواننداز سد محافظین مسئولان عبور کرده وبه معنای واقعی فاصله طبقاتی صفوف نماز در هم بشکند؟!

به نظر نگارنده اقدام نماینده رهبری در نرده زدائی از مصلای تبریز هرچند در وانفسای دیکتاتورمآبی برخی مسئولین قابل تقدیر است امابرای مردمی شدن و مردمی ماندن نهاد نمایندگی ولی فقیه در استان به هیچ وجه کافی نیست.

مشغول کردن مردم با رپرتاژهای چنین اخباری فقط محبوبیت رسانه ای ایجاد می کند و شاید ظرفیتی برای امام جمعه شهر فراهم شود که او بتواند با پشتوانه حمایت عمومی گردنکشی ها را مهار کند ولی دغدغه دلسوزان این است که اگر درشت نمایی های رسانه ای خدای ناکرده بر روند مردمی شدن و تلاش برای مردمی ماندن نهادامامت جمعه تبریز تاثیر بگذارد بعید نیست که در آینده نه چندان دور اقدامات وتلاش های مجاهدانه امام جمعه محبوب مان به اقیانوس کم عمقی شبیه شودکه البته نمی توان ازظاهر و وسعت آن چشم پوشید ولی بخاطر عمق کم آن نه کشتی می توان در آن انداخت و نه حیات زیستی در آن امکان پذیر است وصرفا تخلیه روانی مردمی خواهد بودکه فکر می کنند حق شان فقط خوش و بش صمیمانه مسئولین بامردم و یا نرده زدائی است درحالیکه برای مردمی شدن و مردمی ماندن حاکمیت، باید قدرت سوال وبازخواست عمومی از مسئولین وحمایت نهادهایی که تمام ارزش شان بخاطر حمایت عمومی است از حق اعتراض وبازخواست مردم وصد البته آلوده نشدن نمادها و نهادها به ریاکاری وفریب کاری است.

آقای آل هاشم لطفااین همه کف و سوت و هورای این رسانه و یا آن شخص را جدی نگیرید.

حرکتی که شما آغاز کرده اید نباید با آلودگی های مبالغه گران به انحراف کشیده شود.

شما همه ما را امیدوار کرده‌اید….