اعتذار از این ننگ و بی مبالاتی !
اعتذار از این ننگ و بی مبالاتی !

اویاقلیق: من نمی دانم چه کسی، چه ارگانی و به چه مناسبتی و با چه نیت و هدفی اجازه نصب بنر عظیم الجثه ی منقش به شمایل مغرورانه ی سرمربی خارجی تیم ملی فوتبال ایران جناب کارلوس کیروش را بر بلندای میدان نماز و شاید هم میادین دیگر شهر تبریز، آن هم بدون امضاء و […]

اویاقلیق: من نمی دانم چه کسی، چه ارگانی و به چه مناسبتی و با چه نیت و هدفی اجازه نصب بنر عظیم الجثه ی منقش به شمایل مغرورانه ی سرمربی خارجی تیم ملی فوتبال ایران جناب کارلوس کیروش را بر بلندای میدان نماز و شاید هم میادین دیگر شهر تبریز، آن هم بدون امضاء و هویت مرجع داده است ؟! منطقه ای از شهر تبریز که در پیاده روهای اطرافش پیران و کودکان فقرزده و مفلوک و مفلوس با سرمایه های بیست ، ۳۰ هزارتومانی بساط گسترده اند و گاهگاهی از ترس ماموران سد معبر هراسان به آن کنج و این کنج پناه می برند و چه بسی بساط محقرانه شان نیز تاراج می شود ! کسی که افتخار اولین شکست تاریخ فوتبال ایران به لبنان در دوران ایشان ثبت شده است و ایضاً با تمام بازیکنان دورگه و خالکوبی شده و « غیره » با ترکمنستان مساوی می کند و در تهران به ازبکستان می بازد، با سوریه ی جنگ زده در تهران مساوی می کند و از مسابقات آسیایی دست از پا درازتر بر می گردد و تنها هنرش با تمام هزینه های سنگین و چندین میلیاردی کسب یکی از چند سهمیه ی قاره ی آسیا و اقیانوسیه برای جام جهانی است که البته پیش از او با مربیان وطنی نیز البته بدون هزینه ها و بازیکنان آنچنانی به جام جهانی رفته ایم و اتفاقاً اولین و تنها پیروزی تیم ایران در مقابل آمریکا در این مسابقات با مربی وطنی ( جلال طالبی ) محقق شده است !

راستی فلسفه ی نصب بی سابقه بنر منقش به تصویر یک مربی خارجی و با تیتر بزرگ « مربی ، سفیر شد ! » چیست ، که به برکت شیفتگی برخی مسوولان به نام های خارجی بر فوتبالمان سیطره پیدا کرده است و گاه گستاخی کار به جایی می رساند که به اتکای قرارداد ترکمنچایی خود، عزم عزل برخی متصدیان ورزش و فدراسیون را می کند و به برکت پول بی زبان بیت المال مملکت ، برای عیش و عیاشی های خود جزیره در فلان اقیانوس می خرد و اوقات اکثراً فراغت خودرا در اقصی نقاط جهان البته با کرور کرور ریال های ایران از شرق تا غرب به بهانه ی دیدن بازی فوتبالیست های لژیونر و دورگه و خال خالی و احیاناً دلالی آب و مایه دار برای برگزاری بعضی اردوهای خارجی و مسابقات دوستانه ی به سرمستی می گذراند و می خورد و می نوشد و می خرامد و به ریش مبارکمان در دل حتماً می خندد !

چه شد که او به ناگهان بر این ملت و مملکت مظلوم سفیر شد ؟!! چه کسی این لقب را به او داد ، چرا بر بلندای تمثال او هیچ امضایی نیست ؟! این بنر چه می خواهد بگوید و دستاویز کدام تبلیغات می خواهد بشود ؟! چرا می خواهند از او برایمان بت بسازند ؟!! نه بر ظریف به بهانه ی « برجام » چنین کردند و نه بر سردار سلیمانی که ریشه کن کردن داعش وحشی منسوب بر اوست و نه بر بزرگان علم و ادب و دین و فرهنگ چنین کرده اند ! در کجای دنیا تمثال یک مربی فوتبال اجنبی حتی به مراتب بزرگتر و پر افتخارتر از کیر وش را ولو تیمش قهرمان جهان شده باشد بر میادین شهر نصب کرده اند ؟! همه و همه ، از استاندار و فرماندار و دادستان و شهردار و نماینده و مسوول و متصدی و شوراییان باید در قبال این مبالاتی وهن انگیز بر فهم مردم فرهیخته ی آذربایجان اعتذار جویند و عاملان آن را مواخذه کنند و بی فوت وقت این ننگ و آلودگی را از صحنه شهر بزدایند !

ابوالفضل وصالی – روزنامه نگار و پیشکسوت رسانه ای آذربایجان