چندی پیش طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی در صحن علنی خانه ملت کلید خورد که علی رغم تصویب کلیات آن، هنوز در جزئیات این طرح بحث های زیادی وجود دارد. جدی شدن موضوع در سال پایانی مجلس نهم و دامن زدن به شائبه ها با توجه به در پیش بودن انتخابات مجلس دهم در […]
چندی پیش طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی در صحن علنی خانه ملت کلید خورد که علی رغم تصویب کلیات آن، هنوز در جزئیات این طرح بحث های زیادی وجود دارد.
جدی شدن موضوع در سال پایانی مجلس نهم و دامن زدن به شائبه ها
با توجه به در پیش بودن انتخابات مجلس دهم در اسفند ماه سالجاری، عده ای امیدوارند تا با تصویب نهایی این طرح و تایید شورای نگهبان، این طرح در انتخابات امسال اجرا شود که با توجه به وجود بحث های مختلف در این باره و اختلاف های موجود، بعید به نظر می رسد که شورای نگهبان بتواند نظر نهایی خود را در مورد این طرح و تایید آن بدهد.
جدا از بررسی دیدگاه های موافقان و مخالفان، نکته مهمی که باید به آن توجه شود این است که طرح این موضوع در سال پایانی مجلس نهم و در آستانه انتخابات آتی، موجب دامن زدن به برخی شائبه ها شود که انتخابات را به حاشیه بکشاند.
جای خالی تحزب در فرهنگ سیاسی ایران
از طرفی، استانی شدن انتخابات مجلس، نقش پر رنگ احزاب سیاسی را نیز می طلبد که در کشور ما این نقش هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده و همواره در آستانه انتخابات احزاب اقدام به دادن لیست های مختلف می کنند که بعد از ورود به مجلس، دیگر کارایی لازم را از خود نشان می دهند.
از طرف دیگر مجلس سال گذشته طرح افزایش تعداد نمایندگان در برخی حوزه ها را مطرح کرد که بروز برخی تشنج ها را در پی داشت.
یکی از این افزایش ها مربوط به حوزه انتخابیه آذربایجان شرقی بود که در آن دوره اختلاف نظرهایی مبنی بر تعلق گرفتن این عضو به یکی از شهرهای مراغه و عجب شیر و یا اهر و هریس مطرح شد و برای این موضوع علاوه بر تلاش های نمایندگان این حوزه ها، مردم این شهرها نیز بر سر بدست آوردن یک کرسی در مجلس، تجمع ها یا اظهار نظرهای جنجالی به پا می کردند در حالی که اگر بنا بر استانی شدن این انتخابات بود، دلیلی بر مطرح کردن این مسائل نبود.
از موافقت بی چون و چرای اصلاحاتی ها تا اعتراض شهرستانی ها
یکی دیگر از نکات مهم در این موضوع، حمایت های همه جانبه طیف های سیاسی اصلاح طلب می باشد که امیدوار برای تصویب نهایی این طرح بوده و موفقیت در کسب اکثریت کرسی ها را در گرو اجرایی شدن این طرح می دانند تا به نوعی بعد از دو دوره، بتوانند اکثریت مجلس را از طیف مقابل پس بگیرند.
در اظهارات مخالفان این طرح، مهم ترین نکته ای که غالبا به آن تکیه می شود، نادیده گرفتن حقوق مردم شهرهای دورافتاده و روستاها می باشد و اجرایی شدن این طرح را به نفع این طیف از افراد جامعه نمی دانند و موجب دلسردی قشر ضعیف از نمایندگان مجلس می شود.
همچنین استانی شدن نمایندگان مجلس، موجب کلان نگری دید نمایندگان شده و کمتر فرصت ایجاد می شود تا به امور جزئی مناطق محروم رسیدگی شود که این مورد نیز می تواند از ابهامات وارد به این طرح باشد.
