سنجش احساس امنیت اجتماعی در مناطق شهری
سنجش احساس امنیت اجتماعی در مناطق شهری

چکیده مقاله: احساس امنیت به عنوان پدیدهای که تلفیقی از عوامل فردی، روانی و اجتماعی می باشد تحت تأثیر تجربه‌های مستقیم و غیرمستقیم افراد از شرایط متفاوت اجتماعی است و برای دستیابی به زندگی سالم و تداوم روابط اجتماعی هر انسانی نیازمند آن است. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر سنجش احساس امنیت اجتماعی در […]

چکیده مقاله:
احساس امنیت به عنوان پدیدهای که تلفیقی از عوامل فردی، روانی و اجتماعی می باشد تحت تأثیر تجربه‌های مستقیم و غیرمستقیم افراد از شرایط متفاوت اجتماعی است و برای دستیابی به زندگی سالم و تداوم روابط اجتماعی هر انسانی نیازمند آن است. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر سنجش احساس امنیت اجتماعی در ۶مؤلفه امنیت جانی، امنیت مالی، امنیت ارزشی و فرهنگی، امنیت خانوادگی، امنیت اخلاقی، امنیت شغلی و اقتصادی در مناطق چهارگانه شهر اردبیل می باشد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. داده ها و اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای هریک از مناطق به صورت مجزا انتخاب شده و روش نمونه گیری تصادفی است. داده ها در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرارگرفت و نتایج به دست آمده حاکی از آن است که تفاوت معناداری بین مناطق شهری و امنیت اجتماعی وجود دارد طوریکه منطقه ۴ دارای کمترین احساس امنیت اجتماعی و منطقه ۲ دارای بیشترین احساس امنیت اجتماعی می باشد. همچنین، بین احساس امنیت اجتماعی، سن، جنس، سطح تحصیلات و شغل رابطه معناداری وجود دارد. به بیانی دیگر، حس امنیت در افراد دارای سن ۳۵-۵۵ سال بیشتر از دیگر رده های سنی است. احساس امنیت در مردان و افراد دارای تحصیلات بالا و افراد با مشاغل دولتی بیشتر است. باتوجه به آزمون رتبه بندی فریدمن منطقه ۲ دارای رتبه یک و منطقه ۴ دارای رتبه آخر و مناطق ۳ و ۱ به ترتیب دوم و سوم شدند.

کلیدواژگان: امنیت، امنیت اجتماعی، احساس امنیت، اردبیل

نویسندگان:

بهرام ایمانی ,رضا کانونی ,عظیم حبیب‌زاده ,آرمان مسلمی

پژوهشنامه جغرافیای انتظامی – سال سوم، شماره ۱۰، تابستان ۱۳۹۴٫

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.