چکیده پژوهش حاضر با هدف مقایسه پیشرفت تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دو گروه از دانشآموزان بی سرپرست و دارای سرپرست انجام گرفت. روش این پژوهش، علی- مقایسهای بود. کلیه دانشآموزان بی سرپرست و دارای سرپرست شهر همدان در سال تحصیلی ۹۳- ۹۲ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد ۷۴ نفر […]
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه پیشرفت تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دو گروه از دانشآموزان بی سرپرست و دارای سرپرست انجام گرفت. روش این پژوهش، علی- مقایسهای بود. کلیه دانشآموزان بی سرپرست و دارای سرپرست شهر همدان در سال تحصیلی ۹۳- ۹۲ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. تعداد ۷۴ نفر از دانشآموزان بیسرپرست و ۷۴ نفر نیز از دانش آموزان عادی به عنوان گروه مقایسه انتخاب و به پرسشنامه های انگیزش تحصیلی، خودپنداره تحصیلی و اشتیاق به مدرسه به صورت انفرادی پاسخ دادند. برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی نیز از معدل آزمودنی ها استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) تحلیل شد. نتایج نشان داد که دانش آموزان بی سرپرست در پیشرفت تحصیلی، انگیزش درونی، اعتماد، تلاش، خودپنداره تحصیلی، اشتیاق رفتاری، اشتیاق شناختی و اشتیاق تحصیلی نمرات پایین ولی در انگیزش بیرونی، بی انگیزگی و اشتیاق هیجانی نمرات بالایی نسبت به دانشآموزان عادی دارند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که دانش آموزان بیسرپرست پیشرفت تحصیلی ضعیفی دارند و در این امر متغیرهای خودپنداره تحصیلی، انگیزش تحصیلی و اشتیاق به مدرسه نقش دارند.
کلیدواژه ها: پیشرفت تحصیلی؛ انگیزش تحصیلی؛ خودپنداره تحصیلی؛ اشتیاق به مدرسه؛ دانشآموزان بیسرپرست
نویسندگان:
سجاد بشرپور: دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
فاطمه قربانی: کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه محقق اردبیلی
اکبر عطادخت: استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی
اسماعیل سلیمانی: استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه ارومیه
فصلنامه روان شناسی مدرسه – دوره ۴، شماره ۴ (پیاپی ۱۶)، زمستان ۱۳۹۴٫