اویاقلیق: در زبان عربی به موش صحرائی نافقاء می گویند و گویا کلمه نفاق هم از همین کلمه گرفته شده است چرا که موش صحرایی در زیر زمین کانال می زند و از یک در وارد می شود و چنانچه خطری او را تهدید کرد از در دیگر که معمولاً نامرئی است فرار می کند […]
اویاقلیق: در زبان عربی به موش صحرائی نافقاء می گویند و گویا کلمه نفاق هم از همین کلمه گرفته شده است چرا که موش صحرایی در زیر زمین کانال می زند و از یک در وارد می شود و چنانچه خطری او را تهدید کرد از در دیگر که معمولاً نامرئی است فرار می کند و رفتار منافقانه نیز این چنین است.
اسفند ماه سال قبل و در آستانه تصویب بودجه شهرداری تبریز و انتخابات شورای شهر دوره پنجم، خبرنگاران از ورود به صحن علنی جلسه منع می شوند. این در حالی است که نه منادیان آزادی بیان و “زنده باد مخالف من” صدایشان در می آید و نه متولیان سانسور نرم رسانه ها از جلسات شورای شهر خطای راهبردیشان را می پذیرند.
از درون ماجرای انتخاباتی اردبیهشت امسال با تمامی حواشی منحصر بفرد خود اکثریت متمایل به دولت و ظاهرا اصلاح طلب رای لازم جهت عضویت در پارلمان شهری را پیدا می کنند. این طیف سیاسی که با کسب ۸ کرسی از صندلی های شورای شهر تبریز و با ادعاهای مدنی پررنگ، مبدل به جناح اکثریت شورا شده اند، فرصت استثنائی تغییر به نفع مردم را چندان جدی نگرفته اند.
در همین چند وقت اخیر کلیت اعضای شورای شهر و بالاخص مدعیان تغییر و اصلاح طلبی نه تنها با هیجان سازی های ناشیانه امید به تغییر را به یأس مبدل کرده اند بلکه گاهی زمزمه هایی مبنی بر حذف دیدارهای عمومی که شاید مردمی ترین کار شورای شهر است نیز سر می دهند.
در مقابل اکثریت سیاست زده شورای شهر اقلیتی وجود دارد که متکبرین دیروز بودند که امروز به هر دلیلی به اقلیت پرصدا و بی فایده ای مبدل شده و عمیقا قائل به گردش آزاد اطلاعات و نگاه تیزبین رسانه ای جهت رصد امور و روشنایی انداختن به تاریکخانه های فساد و رانت و … نیستند. مثلا از این طیف پر مدعا گزارشات مالی و حسابرسی هزینه ها را بخواهید. نحوه بودجه بندی ها را سوال کنید و …
برخی از صریح ترین وظایف قانونی در شورای چهارم فدای گُل روی دوقلوهای افسانه ای شورای شهر و شهرداری شد و ظاهرا هم تا گند ماجرا مشام کل بشریت را مشمئز نکند، نه مدعی العمومی پیگیر حق الناس است و نه متاسفانه مطالبه عمومی برای روشن شدن مسائل تحقق خواهد یافت.
اما قصه متکبرین امروز شورای شهر و تقابل آنها با اقلیت فعلی، کمی متفاوت است. اگر دیروزی ها تونل نامرئی شان جهت رو نشدن ریاکاری را اتاق خبر و خبرنگاری انتخاب کرده اند، در مقابل اکثریت حزبی شورای شهر به کور کردن باور شهروندان برای تغییر روی آورده اند.
هر دو طرف ماجرا ظاهرا در تقابل با یکدیگرند ولی در عمل عمیقا و متحدانه علیه شعور شهروندان دشمنی می کنند.
شاید سرنخ این همه ریاکاری و نفاق را باید در بیانیه انصراف شهرام و صادق و فامیل دور که با برجسته کردن وحدت و دوری از تنش نوشته شده است جست که بر خلاف مشی مکتوب حضرات جهت وفاق و اتحاد و خرد جمعی، ظاهرا وجهه دیگری از این نوشتجات منظور نظر منصرفین بوده است و البته ممکن است در پشت پرده بده بستان ها جهت بستن زبان یکدیگر فاجعه بدتر از رسوائی خانه مشاوران و فساد شورای شهر و شهرداری، دوباره تبریز را در صدر اخبار فساد اداری قرار دهد.
اگر مسئولین نظارتی نسبت به مسدود کردن لانه های موش یعنی رانت و امتیاز دهی های بی حق و حساب و بده بستان های مفسده انگیز اقدام نکنند، بعید نیست که فضله ها کل شهر را به بیماری وبا مبتلا کند.
ناشناس
تاریخ : ۱۴ - شهریور - ۱۳۹۶متاسفانه خیلی جناحی می نویسید و برخوردتون از فساد ماملا هدف مند و سیاسی هست متاسف هستم برای مجوداتی مثل شما.عوض اینکه نگران مملک و مشکلاتش باشید فقط فکر خراب کردن انسانهای عاقلتر و با شعور تر از خود دارید