اویاقلیق- حجت الاسلام محمد ادریسی: هرآنچه که قرار است روزی بیاید پس نزدیک است. روزی که دیدید دزدان و مفسدانی در بیرون از خانه، لباس خون‌آلود صاحب خانه را در دست گرفتند و می‌خواهند با افتخار آن را به همه نشان بدهند، بدانید که کلید دسترسی به آن لباس را از خود آن صاحب‌خانه گرفته‌اند. […]

اویاقلیق- حجت الاسلام محمد ادریسی: هرآنچه که قرار است روزی بیاید پس نزدیک است. روزی که دیدید دزدان و مفسدانی در بیرون از خانه، لباس خون‌آلود صاحب خانه را در دست گرفتند و می‌خواهند با افتخار آن را به همه نشان بدهند، بدانید که کلید دسترسی به آن لباس را از خود آن صاحب‌خانه گرفته‌اند.
عذاب عمومی آنجا آغاز می شود که افراد جامعه از گناهان خصوصی هم با خبر باشند و خود را به بی اطلاعی بزنند و آنها را نهی و منع نکند.
نفس، قبل از شیطان، دشمن شماره یک انسان است . باید از هوای نفس، بدون ترس از مردن، به هوای تهی از نفس هجرت کرد و عاقلانه و با حساب، نفَس کشید زیرا که آن:
اولاً: فریب‌دهنده؛
ثانیاً: زخم‌زننده؛
ثالثاً: بازکننده؛
رابعاً: خارج‌کننده؛
و خامساً: تاریک‌کننده است.
هوای نفس فریب‌دهنده‌ی خودمان است و به ما می‌گوید: اعتقاد داشته باش که بره هستی و غیر تو همه روباه؛ و ما را از اعتماد به آنهایی که معتمَد هستند، بازمی‌دارد.
زخم‌زننده‌ی آبروی دیگران است؛ به ما می‌گوید راهی جز این کار نداری که، کم‌کم آن زخم‌ها از بین می‌رود و جز حسرت برایمان هیچ نمی‌گذارد.
باز‌کننده‌ی سفره‌ی دل برای سخن‌چین‌هاست و به ما می‌گوید برای رسیدن به آرامش باید این کار را کرد که ناگهان بادی می‌وزد و همه‌ی آن سفره را پخش و پلا می‌کند و رسوایی به بار می‌آورد.
خارج‌کننده‌ی ما از قطار پر‌تحرک انسانیت است و به ما می‌گوید تو می‌توانی فقط در ایستگاه حیوانیت توقف کنی و یا تشویق می‌کند که مانند مترسک‌ها باشی.
و تاریک‌کننده‌ی اعمال خوب‌هاست و به ما می‌گوید از اعمال بدها صرف‌نظر کن و از اعمال خوب‌ها بد دفاع کن که عاقبت نور می‌تابد و آنها را روشن‌تر می‌کند.
در گذشته ای نزدیک یکی از دانشمندان دین شناس در مورد موضوعی مهم و خاص به نتایجی رسید. بعد یادش آمد که خودش هم منافعی را بعد از اعلام این نتایج از دست می دهد و ممکن است به سختی بیفتد و نظر خود را کتمان و آن را اعلام نکرد.
با خود گفت: شاید به دلیل هوای نفس و یا به خاطر راحتى بیشتر زن و فرزندان و یا شاگردانم به این چنین نظری رسیده باشم و خواست خدا در میان نباشد. سپس چاه‏ منافع خود را اول بست و در حالى که سودی نداشت بعد تحقیقات را از نو شروع کرد و همان نتایج اولیه و حتی بهتر از آن را گرفت و نظر خودش را اعلام نمود.
ای ناصح! نصیحت با رفتار از نصیحت با گفتار گرچه سخت تر است اما دوام و اصلاح آن بیشتر و رسا و شیرین تراست.پس وقتی توانایی گرفتن دست شخصی را داری، سزاوار نیست صاحب آن دست را نصیحت کنی . پس اول دستگیری کن سپس نصیحت کن.