به گزارش اویاقلیق ، علی شیاری در گفت و گو با خبرنگاران افزود: این در حالی است که بودجه‌ی دو هزار میلیاردی تبریز، با افزایش ناگهانی و سیر صعودی به سه هزار میلیارد تومان رسیده و بدون شک این سیر غیر منطقی، پروژه‌ها را ناتمام خواهد گذاشت. وی با اشاره به سایر ویژگی‌های بودجه‌نویسی، گفت: […]
به گزارش اویاقلیق ، علی شیاری در گفت و گو با خبرنگاران افزود: این در حالی است که بودجه‌ی دو هزار میلیاردی تبریز، با افزایش ناگهانی و سیر صعودی به سه هزار میلیارد تومان رسیده و بدون شک این سیر غیر منطقی، پروژه‌ها را ناتمام خواهد گذاشت.
وی با اشاره به سایر ویژگی‌های بودجه‌نویسی، گفت: بودجه‌نویسی باید متمرکز باشد و فاصله‌ی طبقاتی و مناطق را از بین ببرد و با توجه به اینکه برخی مناطق بودجه‌ی کم‌تری دریافت میکنند، تنها نتیجه‌ی آن تضاد طبقاتی خواهد بود.
شیاری تاکید کرد: اختصاص بودجه در مناطق مختلف بر این اصل پایدار است که هر منطقه باید برای خود کسب درآمد کرده و هزینه‌هایش را از آن تامین کند و طبیعتا منطقه‌ای که بودجه‌ی بیشتری را به خود اختصاص می‌دهد، درآمد بیشتری داشته و در تامین هزینه‌های خود موفق‌تر از سایرین عمل خواهد کرد.
وی با بیان اینکه بودجه‌بندی باید بر اساس اولیت‌بندی شکل بگیرد، گفت: الویت‌بندی نیز باید بر اساس نیازهای روز جامعه و شهر انجام بگیرد و اگر پروژه‌های مختلفی تعریف شود و به هر کدام بخش کوچکی از بودجه را اختصاص دهیم، همگی ناتمام خواهند ماند.
وی عنوان کرد: مسیرگشایی، ترافیک و حمل و نقل و فضای سبز، احیای بافت فرسوده و حاشیه‌نشینی از جمله حوزه‌هایی هستند که در آنها با مشکلات متفاوتی مواجه هستیم و در اولویت‌بندی به منظور صرف بودجه‌ی شهرداری در سال آتی این حوزه‌ها باید در راس امور قرار گیرند.
عضو شورای شهر تبریز تاکید کرد: پروژه‌های عمرانی جنبهی نمایشی و تبلیغاتی پیدا کرده‌اند و با ساخت روگذر و زیرگذر، از حل مشکلات اساسی‌تر بازمی‌مانیم.
وی گفت: حرکات ضربتی باید در زمینه‌هایی انجام شوند که احساس نیاز در آنها بیش از سایر زمینه‌ها وجود دارد. به عنوان مثال تزریق ضربتی چندین دستگاه اتوبوس به ناوگان حمل و نقل عمومی به معنای واقعی کلمه می‌تواند چاره‌سازی کند و با جذب حمایت‌های دولتی می‌توان در راستای اصلاح ناوگان تاکسی‌رانی نیز گام برداشت.
وی بیان کرد: اتمام خط یک مترو یا کارهایی از این قبیل، اقدام باارزشی برای عرضه به شمار نمی‌آید و در عوض، احیای هویت تاریخی شهر همچون احیا و بازسازی مساجد و ابنیه‌ی تاریخی از جمله کارهایی هستند که می‌توان بودجه‌ی سال آینده‌ی شهرداری را به آن اختصاص داد.
شیاری با اشاره به جایگاه تبریز ۲۰۱۸ در این بودجه‌بندی گفت: در فرصت کمی که باقی مانده است، هیچ پروژه‌ی جدید به اتمام نخواهد رسید و در این باره نیز تدابیر کافی اندیشیده نشده است.
وی افزود: مسئله‌ی تبریز ۲۰۱۸ یک بحث ملی است و تنها به شهرداری مربوط نیست؛ بنابراین باید بودجه‌ی ملی به آن اختصاص داده شود و احیا و بازسازی هویت و تاریخ گذشته‌ی شهر، آسفالت و زیباسازی شهری از جمله مواردی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
وی خاطرنشان کرد: حتی مسئله‌ی اسکان مسافرانی که در طی پروژه‌ی تبریز ۲۰۱۸ نیز به درستی پیش‌بینی نشده و زیرساخت‌های لازم به این منظور فراهم نشده است و این مسئله بیشتر جنبهی شعاری پیدا کرده است.
