به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اویاقلیق (بیداری آذربایجان) به نقل از خبرگزاری فارس از تبریز، در حالی چراغ چهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر معلولان" امید آفرین" اصفهان روشن شد که نمایش زیرزمین از استان آذربایجان شرقی با کمترین حمایت از سوی مسئولان در این جشنواره حضور یافته و در اولین روز برگزاری ان با استقبال قابل توجه و چشمگیری مواجه شده است.

چهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر معلولان اصفهان از ۱۲ آذر ماه آغاز شده و  تا ۱۸  آذر ادامه داد.

نمایش زیر زمین به نویسندگی آرش عباسی و کارگردانی نازیلا ایرانزاد بنام نمایشی است که طی سال گذشته با تصاحب چهار عنوان جایزه نفر اول بهترین بازیگری مرد، نفر اول بهترین بازیگری زن، بهترین کارگردانی و بهترین نمایش از جشنواره منطقه‌ای تئاتر «معلولان طلوع» در زنجان، مجوز حضور در چهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر معلولان امید آفرین اصفهان را نیز کسب کرد.

"زیرزمین" نمایشی است که یک نفر از بازیگران آن از توانجویان جسمی و حرکتی و یک نفر دیگر از بازیگران نیز از روشندلان است.

نازیلا ایرانزاد بنام، کارگردانی که حساسیت ویژه‌ای برروی انتخاب چهره‌ها و بازیگران نمایش خود دارد بنابراین در سال ۹۴ برای انتخاب بازیگر در سالن همایش روز جهانی معلولان حاضر شد و  وحید شیرزاد توانجوی جسمی و حرکتی را انتخاب کرد. انتخابی که از او نقشی ماندگار ساخت. 

اما وحید شیرزاد باور نمی‌کرد روزی این چنین پیشرفت شگفت‌انگیزی را در حوزه تئاتر تجربه کند، هر چند در کارنامه افتخاراتش با چندین عنوان قهرمان کشوری و استانی و منطقه‌ای در رشته دو و میدانی حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد، اما در حوزه تئاتر فاقد هرگونه تجربه‌ای بود پسر صاف و صادقی که از فرط خجالت دست و پایش را گم می‌کرد، کم حرف بود، بیان ضعیفی داشت و حس‌های تئاتر  را نمی‌توانست به درستی اجرا و درک کند، تصویرسازی خوبی نداشت و انگیزه‌هایش به هنگام بازی بسیار ضعیف بود، مکانیکی عمل می‌کرد و جاهایی از متن را که باید ابراز ناراحتی می‌کرد، می‌خندید و جاهایی را که باید بخندد ابراز ناراحتی می‌کرد.

باور نمی‌کرد پس از گذشت اندک زمانی و سپری کردن تمرینات فشرده زیر نظر کارگردان، به مرحله‌ای برسد که ورق را برگرداند و حرفی برای گفتن داشته باشد.

همبازی او یعنی خانم نگین نوین برای ایفای نقش صفورا انتخاب شد، نوین نقشی را ایفا می‌کرد که تماشاگر را در رورانس با حضور و معرفی خودش شوکه می‌کرد.

او میزان سن‌هایش را به قدری فوق‌العاده متمرکز و بی‌نقص می‌رفت که تماشاگر تا قبل از رورانس باور نمی‌کرد نگین نوین روشندل باشد، روشندلی که تمرینات سخت و فشرده را با یاری صدرا پسر ۱۰ ساله‌اش سپری کرد. نگاهی به گذشته و مقایسه آن با حال زیرزمین کمی قابل تامل است. فلاش بکی که شاید نشان دهد ستاره‌های زیر زمین آشنایان هفت پشت غریبه‌اند.

علی عباس‌پور، دستیار کارگردان نمایش زیرزمین در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در تبریز در خصوص نمایش زیرزمین که در حال حاضر در جشنواره بین‌المللی تئاتر"معلولان امید آفرین"  اصفهان به روی صحنه می‌رود، گفت: از دی ماه سال ۹۴ تیم نمایش "زیرزمین "  کار خود را برای بازبینی و حضور در جشنواره منطقه‌ای تئاتر «معلولان طلوع» در زنجان که اسفند ۹۴ برگزار شد آماده می کرد کار به شکل فشرده ادامه داشت تا روز بازبینی فرا رسید.

وی افزود: حضور مسؤولان و نمایندگان جشنواره در تبریز بهزیستی را به تکاپو وا داشت، اما دریغ که کل حمایت یک روزه آنها در تهیه کیک و شیر بعد از بازبینی خلاصه شد، هیچ کس از نگین نوین سؤووال نکرد چگونه سر تمرینات حاضر شدی، هیچکس از وحید شیرزاد سؤووال نکرد تمرینات شما کجا برگزار شد و احدی از نازیلا ایرانزاد بنام سؤووال نکرد که بهزیستی چه امکاناتی می‌تواند در اختیار شما قرار دهد تا تنها نماینده استان در جشنواره زنجان با حمایت و تمام قوا فرستاده شود  حال بماند که مقرر بود هزینه ایاب و ذهاب جابجایی بازیگران در تبریز و انتقال آنها به زنجان و بالعکس بر عهده بهزیستی باشد که آن هم پرداخت نشد و تنها بخشی از هزینه مسیر تبریز زنجان پرداخت شد.

عباس پور تصریح کرد: تیم زیر زمین بدون هیچ حامی معنوی و مادی موفق به کسب چهار عنوان جایزه شد، در حالی که هیچ فردی از بهزیستی و مسئولان  و متولیان امور اجتماعی استان به هیچکدام از اعضای گروه یک تبریک خشک و خالی نیز نگفت، چه برسید به تقدیر و تشکر و ….

دستیار کارگردان نمایش "زیرزمین" خاطرنشان کرد: کیفیت اجرای کار به حدی بالا بود که تیم زیرزمین توانست حتی مجوز اجرای عموم در تبریز را  بگیرد و هم پای تمام بچه‌های تئاتر بتواند اجرای عمومی  داشته باشد، اما بی‌مهری‌ها تنها به جشنواره ختم نشد و هیچ فردی از بهزیستی استان در موعد ۱۵ روزه اجرا برای تماشا وارد سالن نشدند و در مقابل گلایه بازیگران  از مسؤولان بهزیستی، با این جمله روبه‌رو شدند که  ما تا ۶ عصر سر کاریم و بعد آن زن و زندگی داریم.

عباس‌پور ادامه داد: بهزیستی آذربایجان‌شرقی از زمان شروع کار زیرزمین و بعد آن جشنواره زنجان ساز بی‌مهری را برای این نمایش کوک کرده بود و این بی‌مهری تا آنجا بود که از تماشای هنرنمایی توان جویان خود محروم ساخت، از اعضای شورای شهر و اداره ارشاد، نمایندگان تشکلات، NGO ها، روابط عمومی‌ها، تئاتری‌ها و اصحاب رسانه، دانشجویان و فرهیختگان و عموم مردم و … همه آمدند اما از بهزیستی خبری نشد.

دستیار کارگردان زیرزمین اظهار داشت: دوباره تمام ماجرا در بازبینی دوم برای حضور در چهارمین جشنواره بین‌المللی تئاتر معلولان امید آفرین اصفهان تکرار شد و دوباره حمایت یک روزه شان خلاصه شد در کیک و شیر، تیم زیرزمین عازم اصفهان شد، اما همچنان با اندک حمایتی که آن هم تحت فشارهای کارگردان پذیرفته شده بود. تمام هزینه‌های بار و ارسال دکور و تجهیزات کار از سوی بهزیستی تقبل نشد و حتی مکانی برای تمرین قبل از حضور در جشنواره  نیز در اختیار گروه زیرزمین قرار نگرفت و تمام هماهنگی‌ها در هاله‌ای از ابهام و در دقیقه ۹۰ صورت گرفت.

وی با اظهار ناراحتی شدید از این که بودجه حمایتی این نمایش هنوز هم پرداخت نشده است، تصریح کرد: کار زمانی تلخ‌تر و دردناک‌تر شد که تیم زیرزمین با واقعیتی تاسف بار روبه‌رو شد، تمام تیم‌های نمایشی از تمام استان‌ها از سوی بهزیستی تهران با ردیف بودجه مشخص برای کمک به نمایش‌های راه یافته به جشنواره مورد حمایت قرار گرفتند این مبلغ به حساب کارگردان‌های تمام استان‌ها واریز شد اما استان آذربایجان‌شرقی تنها استانی است که نه تنها این کمک هزینه را دریافت نکرده است بلکه بسیاری از هزینه‌ها هم از جانب کارگردان متقبل شده است و مدام با تذکر اینکه هزینه‌ها به پای خودتان روبه‌رو شده است

عباس‌پور با اشاره به این که توانجویان هنرمند نه ردیف بودجه چند هزار میلیاردی می‌خواستند و نه خواهان حضور تمام کارمندان و روسای بهزیستی در سر تمرین و اجرایشان بودند، افزود:  آنها فقط سالنی برای تمرین، اندک حمایت مادی و معنوی می‌خواستند تا با تمام قوا و روحیه به عنوان تنها نماینده استان برای حضور در جشنواره خود را آماده کنند. هرچند این ستارگان هنر تبریز توانسته‌اند با اجرای فوق‌العاده خود در روز اول جشنواره و بدون ذره‌ای حمایت  نماینده‌ای شایسته برای استان باشند.

وی با طرح درد دل‌های معلولان خطاب به مسؤولان بهزیستی گفت: یک روز از سال به عنوان همایش روز جهانی معلولین با آب و تاب و سر صدا برگزار شده و سخنرانی‌های زیبایی نیز  صورت می‌گیرد اما تا سال همه چیز به فراموشی سپرده می‌شود و توانجویانی را هم که با کمترین امکانات و بی‌مهری‌ها در حال افتخار آفرینی هستند مورد حمایت قرار نداده  و از خود سلب مسئولیت می‌کنیم.

عباس‌پور تصریح کرد: نمایش زیرزمین دیگر متعلق به نازیلا ایرانزاد نیست که نماینده یک استان است، اما چرا تیم با آرامش و حمایت پشتیبانی نمی‌شود و نماینده بهزیستی استان به جای دفع فشارها و حاشیه خود به این اتفاقات پیش از پیش دامن می‌زند سئوال بزرگی است که شاید نه تنها برای ما که برای تیم‌های دیگر استان‌ها هم جالب به نظر آمده است که چرا زیرزمین آشنای هفت پشت غریبه‌ای شده که فشارها بعد از اجرای اولین روز جشنواره اصفهان این چنین حتی چند برابر هم شده است.

آیا نه اینکه عزم جدی نازیلا ایرانزاد بنام برای اثبات توانایی معلولان به خودشان و نشان دادن آن از طریق تئاتر به جامعه در میان این همه بی‌مهری و عدم حمایت نشان از انگیزه‌های انسانی دارد ؟ اما چگونه می‌شود با گل به خودی زدن و عدم حمایت از آزمونی سخت پیروز بیرون آمد سئوال است که ناخود آگاه ما را به نقش بهزیستی و عملکرد آن وا دارد.