یکی از ویژگی‌های جهان هستی، حرکت مدام و پیوسته آن است، به نحوی که نمی‌توان موجودی از موجودات زمین و آسمان را نشان داد که فاقد حرکت باشد و به طور ثابت و ساکن خلق شده باشد. حرکت، تغییر و تحول دائمی، جزو وجود موجودات دنیای ماست. اما آنچه که به نظر می‌‌رسد که دور […]
یکی از ویژگی‌های جهان هستی، حرکت مدام و پیوسته آن است، به نحوی که نمی‌توان موجودی از موجودات زمین و آسمان را نشان داد که فاقد حرکت باشد و به طور ثابت و ساکن خلق شده باشد.
حرکت، تغییر و تحول دائمی، جزو وجود موجودات دنیای ماست. اما آنچه که به نظر می‌‌رسد که دور از واقعیت نباشد این نکته است که شتاب این تحولات در ۱۰۰ ساله گذشته بسیار بیشتر شده است.
نگاهی اجمالی به مجموعه رخدادهای قرن بیستم آن هم در همه حوزه‌ها و عرصه‌ها از جمله جنگ‌ها، علم، فرهنگ و … این گفته را تایید خواهد کرد.
یکی از آن واقعه‌های مهم نیمه دوم قرن بیستم، ظهور انقلاب اسلامی است، انقلابی که برخلاف فضای حاکم بر دنیای آن زمان به وقوع پیوست، انقلابی که نه مارکسیستی بود و نه کاپیتالیستی؛ نه اشتراکی بود و نه سرمایه‌داری، بلکه انقلابی بود با شعارهای آسمانی و معنوی، شعارهایی که در آن زمان، ظاهرا رنگ باخته بود و دیگر کارآیی نداشت، ولی چشم جهانیان در کمال تعجب، پیروزی آن شعارها را دید و گوش همگان آن پیام‌ها را شنید و الان بعد از سپری کردن سالهای اولیه خود که برای هر انقلاب، دوران بحران تلقی می‌شود، با اقتدار هر چه تمام به یک کشور و انقلاب الهام بخش تبدیل شده و در حال تکثیر شدن است.
این انقلاب عظیم و تحقق عینی و خارجی آن در قالب کشوری به نام جمهوری اسلامی ایران چه در سر دارد و به کجا می‌خواهد برسد؟
این سئوال، سئوال همه دلدادگان انقلاب اسلامی و البته پرسش همه اردوگاه‌های مقابل انقلاب اسلامی نیز است.
اگرچه به خاطر اهمیت فوق‌العاده این سئوال و جواب آن نمی‌بایست با نگاه سطحی و گذرا بدان پرداخت ولی به همین اندازه اکتفا می‌شود که هدف انقلاب بزرگ ملت ایران با هدف‌های سایر انقلاب‌ها در یک حد و سطح نیست. هدف انقلاب ما صرفا همان هدف انقلاب فرانسه که «آزادی» باشد نیست و همین طور صرفا همان هدف انقلاب روسیه که «اقتصاد» باشد هم نیست، در عین حالی که هم آزادی و هم استقلال و خودکفایی اقتصادی و رفاه معیشتی جزو خواسته‌ها و مطالبات مردمی است ولیکن همه اینها جزو اهداف متوسط این نهضت دینی و مردمی است. هدف نهایی و آرمان نهایی این انقلاب تاسیس تمدن نوین اسلامی، به عنوان تمدن زمینه‌ساز برای ظهور موعود منتظر(عج) است.
مردم ایران ملتی هستند که با الهام از آموزه‌های اسلامی و حوادث تلخ و شیرین قرن‌های متمادی، انقلابی الهی را به وجود آورده‌اند و طبیعی است که خود را در دایره‌های تنگ و کوچک مقولاتی مانند نان، مسکن و غیره حبس و گرفتار نمی‌کنند، بلکه آنچه در سر دارد آن است که سرها را به اوج می‌رساند و باعث عروج و تعالی بشر می‌شود.
با این گفته اگر مخالفت نشود طبیعی است که همه ارکان جمهوری اسلامی ایران از مردم گرفته تا نهادها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی، قوای سه‌گانه و تمام شیفتگان خارجی این انقلاب، عملکرد، گفته‌ها و برنامه‌های خودشان را در این مسیر روشن، تعریف و تنظیم کنند و هر کدام از اینها به عنوان حلقه‌های به هم پیوسته زنجیره واحد تمدن بزرگ ایران اسلامی و ایرانی باشند.
در هفتم اسفند ماه سال‌جاری، به عنوان یکی از روزهای مهم این کشور، اتفاق سرنوشت‌سازی رقم خواهد خورد و نزدیک به ۴۰۰ نماینده مردم در دو مجلس شورای اسلامی و خبرگان، به طور مستقیم توسط خود ملت ایران انتخاب خواهند شد.
مجلس دهم و خبرگان پنجم، در کنار وظایف قانونی که در متن قانون اساسی برای آن دو احصا شده ماموریت انقلابی نیز دارند. این دو مجلس در عین اینکه وظایف جدا از هم دارند ولی ضروری است که هر مجلسی و هر نماینده‌ای نمی‌تواند در راستای اهداف این ملت و انقلاب باشد.
مجلس مورد انتظار و در تراز آرمان انقلاب اسلامی، همراه با مردمی بودن، منطقه‌ای و جهانی اندیشیدن، باید مجلسی باشد که از قابلیت لازم برای تمدن‌سازی نیز برخوردار باشد.
مجلسی که بتواند مولفه‌های تمدن سازی را فراهم آورد، مجلسی که باعث تحقق خواسته قلبی میلیون‌ها مسلمان در طول قرن‌های گذشته باشد یعنی بیداری عظیم اسلامی و احیاء مجدد و رنسانس فرهنگ و تمدن قرآنی و ایرانی، تمدنی که ایران اسلامی در سابقه خود در قرن‌های ۱۲- ۹ میلادی آن را تجربه کرده و توانمندی خود را به رخ جهانیان کشیده آنچه که مردم ایران اسلامی می‌خواهد این است.
در دو ماه آینده مشخص خواهد شد چه کسانی علم‌دار این آرمان ملی و انقلابی هستند.
بزرگی و عظمت این علم اقتضا می‌کند که آن را به انسان‌های بزرگ و علم‌داران شایسته بسپاریم.
