حسن روحانی که در جریان حادثه تروریستی پاریس با سرعت عملی مثال زدنی کمتر از دو ساعت پیام تسلیت صادر کرد، در جریان اعدام وحشیانه شیخ نمر توسط آل سعود هرگز واکنش مشابهی نشان نداد. رییس جمهور کشورمان از روز گذشته تا کنون نه اظهارنظری درباره اعدام شیخ نمر داشته و نه پیامی در این […]
حسن روحانی که در جریان حادثه تروریستی پاریس با سرعت عملی مثال زدنی کمتر از دو ساعت پیام تسلیت صادر کرد، در جریان اعدام وحشیانه شیخ نمر توسط آل سعود هرگز واکنش مشابهی نشان نداد.
رییس جمهور کشورمان از روز گذشته تا کنون نه اظهارنظری درباره اعدام شیخ نمر داشته و نه پیامی در این زمینه صادر کرده است. دفتر ریاست جمهوری هم مطلبی در این خصوص منتشر نکرده است.
این در حالی است که حسن روحانی پیش از این در خصوص اقدام تروریستی پاریس، بلافاصله با اروپایی ها ابراز همدردی کرده بود.
این اقدام روحانی، شاید در نگاه اول ناشی از نوعی سیاستمداری به نظر برسد، اما تکرار چنین رویکردهایی قابل انتظار نیست. سوال جدی در این زمینه آن است که چرا روحانی برای اقدام تروریستی لبنان، که قبل از حادثه پاریس رخ داده بود، پس از اعتراضات صورت گرفته و با تاخیر، واکنش نشان داد اما با اروپایی ها بلافاصله ابراز همدردی کرد؟
در مورد حادثه تروریستی نیجریه و کشتار شیعیان نیز اتفاقی مشابه رقم خورد. روحانی حتی خردادماه سال گذشته پیروزی بشار اسد در انتخابات ریاست جمهوری سوریه را هم با ۴ روز تاخیر و پس از اعتراضات متعدد تبریک گفته بود!
شاید این اقدامات روحانی و تیم دیپلماسی دولت، در نگاه حامیانش، “عاقلانه” و “خردمندانه” تعریف شود اما آنچه اکنون و پس از دو سال و نیم از کارنامه تیم دیپلماتیک روحانی باقی مانده، تعجیل در همدردی با غربی ها و بی توجهی به شیعیان و نهایتا زانو زدن وزیر خارجه دولت تدبیر و امید مقابل امیر کویت – به منظور میانجیگری در خصوص فاجعه منا- است نه چیزی بیشتر.
