باید بلند شد و فریاد زد، به نام چلسی، به نام تراکتور و به نام فوتبال.
باید بلند شد و فریاد زد، به نام چلسی، به نام تراکتور و به نام فوتبال.

اویاقلیق: راستش فکر می کنید وقتی خبر اخراج مورینیو را شنیدم کجا بودم؟ من فوتبال می دیدم، اما خبر کارش را کرد، تر زد به فوتبال، اسم تیم های که با هم بازی کردن اصلا یادم نمی آید، بله، شما درست حدس زدید، نام مورینیو آنقدر مهم بود که از بطن فوتبال هم برایم مهم […]

toni-moriniho

اویاقلیق: راستش فکر می کنید وقتی خبر اخراج مورینیو را شنیدم کجا بودم؟ من فوتبال می دیدم، اما خبر کارش را کرد، تر زد به فوتبال، اسم تیم های که با هم بازی کردن اصلا یادم نمی آید، بله، شما درست حدس زدید، نام مورینیو آنقدر مهم بود که از بطن فوتبال هم برایم مهم تر بود، توپ در جریان بود و این بازیکن توپ را به آن بازیکن و آن بازیکن توپ را به آن یکی بازیکن می داد، اما فکر و ذکر من به خاطر مورینیو این طرف و آن طرف می رفت. نام آقای خاص از خود فوتبال برای من مهم تر بود، البته دروغ نمی توانم بگویم شاید آن ۲۱ جامی که در ۱۱ سال گرفته هم برای اهمیت این موضوع مهم بود اما نمی دانم چرا آن جام ها هم برایم اهمیتی نداشت، او خاص بود و این خاص بودن اش برای من مهمتر بود.

شاید باورتان نشود چرا که حالا بعنوان خبرنگار در رسانه های ورزشی آنهم در تبریز کار می کنم رفتن مورینیو برای من اهمیت زیادی دارد، چون اگر چلسی مورینیو و آقای خاص اش را از دست داده و شاید دنیای فوتبال آقای خاص تر اش را . ما هم چندی پیش” تونی” را از دست دادیم، شک نکنید آقای خاص ما فوتبالی های تبریز ، “تونی” بود و همیشه خواهد بود.

نترسید!!! من هوادار و یا اجنبی پرست نیستم، امروز هم حالم خوب است، جنون مدیران چلسی هم بهم دست نداده تا وقتی در اتاقشان داشتند حکم اخراج مورینیو را امضاء می کردند سرخوش از طعم “ویسکی اسکوچ” ترانه” گودبای مورینیو” می خواندند، اما جامعه فوتبال انگلیس بدون تردید از رفتن آقای خاص لیگ غمگین است، از اینکه آنها همگی با عقل سلیمشان برای از دست دادن لیگ برترشان از مورینیو ناراحت هستند.
حالا در تبریز جنگ رفتن تونی و آمدن قلعه نویی است .مرد پاک رفته و به قول دوستان ، مافیا آمده، هر کس نداند همه می دانند تونی آقای خاص تراکتوری هاست، ۱ کاپ جام حذفی، ۲ بار نایب قهرمانی در لیگ و ۳بار صعود به آسیا شاهکار آقای خاص تراکتوری هاست آنهم در فصولی که از نیم فصل به آن پیوسته است اما شاهکار مدیران تراکتور اخراج مربی بود که “جنتلمن” بود، شاید می پرسید” جنتلمن” چیست؟ من هم پاسخ اش را نمی دانم اما شاید بتوانم کمکی کوچک کنم، شاید منظور از “جنتلمن” این باشد که او کسی نبود که دست در جیب کند و پولش را صرف خرج کردن به خبرنگاران خود فروخته ای کند که وی را در کنفرانس خبری تحت فشار و استرس بیش از حد روحی و روانی قرار دهند که شاید او(؟؟؟؟) بیاید.
البته این تحلیل من است، تونی رفته، قرار نیست کسی آب غوره بگیرد، قرار نیست کسی برود آن بالا و کرکره باشگاه را پایین بکشد، آقای خاص چلسی و تراکتور رفته، و جالب اینکه هر دو در تیم بنفیکا مربیگری را تجربه کرده اند، جالب اینکه هر دو اسطوره بوده اند و جالب اینکه مورینیو همان گونه رفت که تونی رفت اما نقطه مشترک در یک جریان است، فوتبال جریان دارد و جریان خواهد داشت، چه در تراکتور و چه در چلسی، روح پرتغالی ها رفته اما جریان و نفس فوتبال ادامه دارد، پس الان وقت گریه کردن نیست حالا باید بلند شد و فریاد زد، به نام چلسی، به نام تراکتور و به نام فوتبال.

یادداشت از : بابک امیری رحیمی