اویاقلیق: تبریز اولین شهر ایران است که در آن انجمن ولایتی تشکیل شده و این انجمن، مهندس قاسم خان والی را به سمت رئیس بلدیه تبریز برگزید. امروزه بجای عنوان انجمن، شورا و بجای رئیس بلدیه ، شهردار گفته میشود! درحال حاضر باز این شهر اولین هاست که از سوی سازمان ملل، مدرنترین و راحت […]

اویاقلیق: تبریز اولین شهر ایران است که در آن انجمن ولایتی تشکیل شده و این انجمن، مهندس قاسم خان والی را به سمت رئیس بلدیه تبریز برگزید. امروزه بجای عنوان انجمن، شورا و بجای رئیس بلدیه ، شهردار گفته میشود!
درحال حاضر باز این شهر اولین هاست که از سوی سازمان ملل، مدرنترین و راحت ترین شهر ایران برای سکونت انتخاب شده است.
جا دارد از تمامی آنهائیکه در رونق و آبادانی این شهر کوشیده اند، تشکر کنیم و برای روح در گذشتگان منجمله اولین رئیس بلدیه ( والی ) صلوات بفرستیم.

اما ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است و هواداران تراختور ، لازم است که بدانند و عنداللزوم در مباحثات و کری خوانی هایشان در سایتها از آن استفاده کنند که ساختن شهر مدرن و راحت و امن ، تنها با کمک و درایت مردم متمدن این شهر و آذربایجان بوده و این زیبائیهائی را که می بینیم با پول و بدست خود آنها بوجود آمده و نقش دولت در پیشرفت این شهر در مقابل نقش مردم ناچیز بوده است. نمونه اش تامین اعتبارات مترو است که دولت از پرداخت سهم خود، خودداری کرده است، در حالیکه مترو تهران و مشهد و… از مدتها پیش تنها و تنها از طریق اعتبارات دولتی به بهره برداری رسیده است.
مهمانانیکه از اقصی نقاط ایران به تبریز آمده و آن شهر را دیده اند، اکثرا با این جمله تبریز را توصیف میکنند: تبریز نگو ،عین تهرونه !

از اصل مطلب دور نشویم که بودجه این شهر چندین برابر بودجه کل استان است و رقم ۵۰۰ میلیون تومان، تنها برابر عوارض نوسازی یک ساختمان در ولیعصر یا ائل گلی تبریز است و بسان قطره ای از دریا در مقابل درآمد شهرداری تبریز!
سال گذشته، همین شهرداری هیچ کمکی با حضور افرادی همچون ششگلانی، جعفری، دبیری ، حاجی زاده و …. که نان تراختور را خورده اند، به تیم تراختور نکرد تا تضعیف شود! اما روز سه شنبه به درخواست سال قبل، اکثریت شورای شهر، رای مثبت دادند و کمک غیرنقدی ۵۰۰ میلیونی به تراختور تصویب نمودند که این کمک غیرنقدی چیست و کی تحویل تیم میشود، جای دبه و سوال دارد! چونکه شهرداری بعد از تبلیغ خود در رسانه ها، یکی- دو مغازه ای که هیچ خریدار وطرفداری ندارد، بعنوان کمک غیرنقدی در اختیار باشگاه قرار میدهد که روی دستش بماند و هیچ عایدی نداشته باشد! بعبارتی،کمک غیر نقدی یعنی ؛هیچ و پوچ!

کمک به ورزشهای همگانی، از وظایف شهرداری و از واجبات یک شهر سالم است، اما حضور در لیگ های حرفه ای، نه !
شهرداری تبریز  در چندین رشته  ورزشی در لیگ های حرفه ای ، منجمله فوتبال حضور دارد، که در حال حاضر دو تیم حرفه ای فوتبال را اداره میکند.
جالب است که مردم از خیلی از فعالیتهای حرفه ای شهرداری تبریز اطلاع ندارند و نفع این سرمایه گذاریها تنها به جیب عده ای خاص میرود! عدم اطلاع مردم از ورزشهای حرفه ای شهرداری، این معنی را دارد که این فعالیتها هیچ نفعی به آنها ندارد و مورد توجه آنها نیست.
جناب مدبر که علنا و آشکارا در شورای شهر برعلیه تیم تراختور، ادای ننه من غریبم، را در می آورد چرا معترض این نیست که شهرداری تبریز، با سازمان عریض و طویل ورزشی خود میلیاردها پول مردم تبریز را در رشته هائی هدر میدهد که مردم هیچ اطلاعی از وجود آنها ندارند و هیچ نفعی آن رشته ها برای شهروندان تبریز ندارد؟ و اصلا آن رشته ها اهمیتی برای مردم ندارد! اما تراختور چــه؟
زمانیکه برخلاف اخلاق و اصول ورزشی و برخلاف میل اعضای تیم شهرداری و نیز مخالفت صریح شهروندان تبریزی امتیاز لیگ یکی این تیم را به ماشین سازی دادید ، چرا ننه من غریبم نگفتید و از حقوق آن کارمند شهرداری دفاع نکردید و در عوض با چماق و تهدید ، کارمندان شهرداری و اعضا تیم شهرداری رامجبور به سکوت کردید؟

آقای جعفری ! تاکی میخواهید، چوب لای چرخ تراختور بگذارید؟ شما که موقع انتخاب میگفتید: اگر بمن رای بدهید، در شورای شهر حامی بزرگ تراختور خواهم بود! چه شد که دشمن تراختور شدید!؟

آقای مدبر و همفکرانش، هنوز مردم تبریز را نشناخته اند و نمی دانند که مردم تبریز با تراختور، در خانه ها می نشینند و با تراختور در کوچه و بازار میگردند؟

آقای مدبر! ما ادریک! تو چه میدانی که کارگر تبریزی با یاد تراختور در کارخانه مشغول کارست و روستائی آذربایجان ، هنگام گذر از مزرعه همولایتیش، بعد خدا قوت؛ میپرسد: آی اوغلان تیراخدوردان نه خبر؟

آقای مدبر!
افسوس که بر مسند میرزا مهدی کوزه کنانی، ابوالمله، جلوس کرده ای! ایکاش قبل از نشستن …………..

یادداشت : ساوالان – اردبیل