حسین نوشابادی ظهر امروز در کنگره بین‌المللی استاد شهریار در تالار وحدت دانشگاه تبریز، با ابراز خرسندی در دیار ادب و هنر و دیار شهریار، اظهار داشت: آنچه در نگاه نخست از تماشای باغ سبز و خرم دیوان استاد در دل جان خواننده می‌نشیند سروده‌های دلنشینی است که جان آرامش را آتشین کرده است. وی […]
حسین نوشابادی ظهر امروز در کنگره بین‌المللی استاد شهریار در تالار وحدت دانشگاه تبریز، با ابراز خرسندی در دیار ادب و هنر و دیار شهریار، اظهار داشت: آنچه در نگاه نخست از تماشای باغ سبز و خرم دیوان استاد در دل جان خواننده می‌نشیند سروده‌های دلنشینی است که جان آرامش را آتشین کرده است.
وی افزود: همین اشعار شهریار را از جهان صورت به عالم معنا برده و روزنه‌ای از نور و معنویت را به رویش گشوده است و جذبه این نور جان و دل شاعر را لرزانده و او را به شوق وصال سر به سجده معرفت کشانده است.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: بی‌گمان شهریار تبریز پس از شاعران عصر مشروطه همانندی ندارد؛ چرا که او از همان آغاز دوران شاعری خود و در جوانی بلند آوازه زیست و نامش در کنار چهره‌های برجسته‌ای چون ملک الشعرای بهار، ایرج میرزا، میرزاده عشقی و … مطرح بوده است.
این مسئول خاطرنشان کرد: نام شهریار نه تنها در جغرافیای سرزمین‌های فارسی‌گوی بلکه در میان کشورهای ترک زبان مثل ترکیه، قفقاز و آذربایجان نامی آشنا است و در این میان آنچه شهریار را بی‌همتا کرده تسلط و تبحر او بر هر دو زبان ترکی و فارسی و خلق شاهکار به این دو زبان است.
نوشابادی با بیان اینکه شاهکار حیدربابای شهریار به زبان مادریش حال و هوای دیگری دارد، ادامه داد: نباید نقش مهم مذهبی او را انکار کرد که او در دیار آذربایجان که دیار اهل بیت است بهترین اشعار را در منقبت ایشان سرود و راز عمده موفقیت او در این زمینه این است که آنها را از عمق دل سروده است.
وی گفت: شعر «علی ای همای رحمت» شهریار نمونه‌ای از ده‌ها شعر دینی اوست و به طور خلاصه باید گفت: او شاعری مسلمان است که ایمان به خداوند با او زاده شد؛ رشد کرد و با او همراه شد.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرد: استاد شهریار هیچ‌گاه سرچشمه نور ازلی الهی را از دست نمی‌دهد و همواره بر دامان پاک اهل بیت چنگ توسل می‌زند.
این مسئول ابراز داشت: همراهی شاعر با نهضت خروشان مردمی در انقلاب اسلامی و پس از آن دفاع مقدس از دیگر ویژگی‌های شهریار است که به سان باغبانی دلسوز قصد تیمار و پرستاری از درخت انقلاب را دارد.
نوشابادی یادآور شد: این ترک پارسی‌گوی غیرت و حمیت خود را از کوه‌های آذربایجان به ارث برده و هر ماه نصف حقوق خود را صرف جنبه‌های دفاع مقدس می‌کرد چرا که احساس میهن دوستی او از نوع «حب‌الوطن من الایمان » است و هویت خود را از ایران می‌گیرد.
