اویاقلیق: بازی حساس امروز سپاهان و تراکتورسازی یادآور آن اتفاقات تلخ برای هوادارن و دوستداران این تیم بزرگ است . اهمیت این بازی اگر به اندازه بازی پایانی لیگ قبل نباشد ، کمتر از آن هم نیست و می توان گفت یک اعاده حیثیت برای سرخپوشان تبریز خواهد بود . هواداران این تیم که خواهان […]
اویاقلیق: بازی حساس امروز سپاهان و تراکتورسازی یادآور آن اتفاقات تلخ برای هوادارن و دوستداران این تیم بزرگ است . اهمیت این بازی اگر به اندازه بازی پایانی لیگ قبل نباشد ، کمتر از آن هم نیست و می توان گفت یک اعاده حیثیت برای سرخپوشان تبریز خواهد بود . هواداران این تیم که خواهان پیروزی در این مسابقه هستند با دلنوشته ها و یادداشتهای خود می خواهند مرحمی بر دل خونین دوستداران این تیم باشند. این یادداشت را با هم می خوانیم :ما قهرمان بودیم و هستیم، و تو خوب میدانی…
قهر کرده ایم؟ دلخوریم؟ استقبال خیلی کمی از بازی ها میکنیم؟ دلشکسته ایم؟
به خودمان مربوط است! به خودمان و فقط خودمان ربط دارد! ما مردمان دیار غیرت و استقامتیم…یاد گرفته ایم خودمان اشکهایمان را پاک کنیم و لبخند شادی را به زور بازوی خودمان روی لب مردمانمان بنشانیم…
ما همان هایی هستیم که با وجود تبعید به دسته یک،سکوهایمان پررونق تر از همه ی شماها بود…ما همانهایی هستیم که دلسرد نشدیم، هشت سال استقامت و پایداری مقدس! پای عشقمان ایستادیم تا بالا بیاید عشق و نمادی که امروز خار چشم تو و مافیای زشتت باشد…
هرچقدر هم دلخور باشیم، هرچقدر هم بشکنیم، مشتمان را جلوی بی وجودهای بی صفت باز نمیکنیم! نمیگذاریم غریبه های بی چشم و رو دردمان را بدانند!! ما زخم میخوریم ولی از پا نمی افتیم! که اگر اینگونه بود امروز اینجا نبودیم تا تو و رفقایت، تمام زورهای زیر میزی تان برای زمین زدن ما باشد.
پوزه ی گربه صفتانی که یاد گرفته اند به دزدی هایشان افتخار کنند را زمین میزنیم…میشویم همان دیگ جوشانی که می ترسیدین…
میشویم همان لشکر سرخی که اتحاد و ایستادگی اش کابوس شبهای شماست…
دوباره دست در دست هم میدهیم و با “ائل گوجو” شامپونلیغا پیمان”قارداشلیخ”میبندیم…و نشان می دهیم جانمان را سر عهدمان برای آذربایجانمان میگذاریم…
نشانتان می دهیم، آنکه چشم امید به پایان نفس هایش بسته اید، انتقام بدی از همه تان میگیرد…
همه آنهایی که به ناحق حق خوری کردند…همه آنهایی که از موقعیت و لابی و پولشان سو استفاده کردند و حقمان را به ناحق بالا کشیدند…و همه آنهایی که برای شکست ما واژه واژه تمسخر را روانه کرده اند…
ما قهرمان شده ایم، تو و رفقایت بهتر از هرکسی میدانید…
از همان روزی که مزارع روستاهای دور افتاده ی آذربایجان تا کوچه پس کوچه های شهرهای عزیز آذربایجانمان، به واژه واژه ی تراختور پیوند خورد…از همان روزی که پیر و جوان! مرد و زن، کودک و بزرگ، همه و همه هرروزه از نماد هویتشان، تیم سرخ قهرمانشان حرف میزدند و میزنند…
از همان روزی که قهرمان بچه هایش نه لیونل مسی و رونالدو! که قرمزی تیراختور بود و ماند…
ما قهرمان شده ایم، مثل تمام بلندای تاریخ پر افتخارمان!
قهرمان مردم با غیرتمان…قهرمان “باشی اوجا ائلیمیز..”
و تو و اربابانت بهتر از هرکسی میدانید! و امشب را به کابوس دیدار قهرمان سپری میکنی…
ما دوباره آمدیم، قهرمانان سرخپوش آذربایجان سرفراز …
به خودمان مربوط است! به خودمان و فقط خودمان ربط دارد! ما مردمان دیار غیرت و استقامتیم…یاد گرفته ایم خودمان اشکهایمان را پاک کنیم و لبخند شادی را به زور بازوی خودمان روی لب مردمانمان بنشانیم…
ما همان هایی هستیم که با وجود تبعید به دسته یک،سکوهایمان پررونق تر از همه ی شماها بود…ما همانهایی هستیم که دلسرد نشدیم، هشت سال استقامت و پایداری مقدس! پای عشقمان ایستادیم تا بالا بیاید عشق و نمادی که امروز خار چشم تو و مافیای زشتت باشد…
هرچقدر هم دلخور باشیم، هرچقدر هم بشکنیم، مشتمان را جلوی بی وجودهای بی صفت باز نمیکنیم! نمیگذاریم غریبه های بی چشم و رو دردمان را بدانند!! ما زخم میخوریم ولی از پا نمی افتیم! که اگر اینگونه بود امروز اینجا نبودیم تا تو و رفقایت، تمام زورهای زیر میزی تان برای زمین زدن ما باشد.
پوزه ی گربه صفتانی که یاد گرفته اند به دزدی هایشان افتخار کنند را زمین میزنیم…میشویم همان دیگ جوشانی که می ترسیدین…
میشویم همان لشکر سرخی که اتحاد و ایستادگی اش کابوس شبهای شماست…
دوباره دست در دست هم میدهیم و با “ائل گوجو” شامپونلیغا پیمان”قارداشلیخ”میبندیم…و نشان می دهیم جانمان را سر عهدمان برای آذربایجانمان میگذاریم…
نشانتان می دهیم، آنکه چشم امید به پایان نفس هایش بسته اید، انتقام بدی از همه تان میگیرد…
همه آنهایی که به ناحق حق خوری کردند…همه آنهایی که از موقعیت و لابی و پولشان سو استفاده کردند و حقمان را به ناحق بالا کشیدند…و همه آنهایی که برای شکست ما واژه واژه تمسخر را روانه کرده اند…
ما قهرمان شده ایم، تو و رفقایت بهتر از هرکسی میدانید…
از همان روزی که مزارع روستاهای دور افتاده ی آذربایجان تا کوچه پس کوچه های شهرهای عزیز آذربایجانمان، به واژه واژه ی تراختور پیوند خورد…از همان روزی که پیر و جوان! مرد و زن، کودک و بزرگ، همه و همه هرروزه از نماد هویتشان، تیم سرخ قهرمانشان حرف میزدند و میزنند…
از همان روزی که قهرمان بچه هایش نه لیونل مسی و رونالدو! که قرمزی تیراختور بود و ماند…
ما قهرمان شده ایم، مثل تمام بلندای تاریخ پر افتخارمان!
قهرمان مردم با غیرتمان…قهرمان “باشی اوجا ائلیمیز..”
و تو و اربابانت بهتر از هرکسی میدانید! و امشب را به کابوس دیدار قهرمان سپری میکنی…
ما دوباره آمدیم، قهرمانان سرخپوش آذربایجان سرفراز …
یادداشتی از رسول زارعی
لینک کوتاه :
http://oyaglig.com/?p=20026
