اگر چه حکایت بی‌مهری به آثار و ابنیه تاریخی، در این استان دیگر کهنه و نخ‌نما شده است، اما اینکه منظر نفیس و تاریخی یک موزه، تحت تاثیر سوء ساخت و ساز یک دستگاه اجرایی دیگر واقع شود، نشان‌دهنده از میان رفتن قبح تعرض به حریم آثار تاریخی و جسارت عجیب دستگاه‌های اجرایی در اصرار […]
اگر چه حکایت بی‌مهری به آثار و ابنیه تاریخی، در این استان دیگر کهنه و نخ‌نما شده است، اما اینکه منظر نفیس و تاریخی یک موزه، تحت تاثیر سوء ساخت و ساز یک دستگاه اجرایی دیگر واقع شود، نشان‌دهنده از میان رفتن قبح تعرض به حریم آثار تاریخی و جسارت عجیب دستگاه‌های اجرایی در اصرار به این رویه تاسف‌بار دارد.
در روزها و هفته‌های اخیر، روند توسعه سازمان صنعت، معدن و تجارت استان که در مجاورت موزه قاجار واقع شده است، باعث ایجاد یک برجستگی ناموزون، در ضلع شرقی خانه تاریخی امیرنظام گروسی شده است. موضوعی که باعث شده، عنصر «تقارن» که از ویژگی‌های اصلی هر خانه تاریخی است، از این گنجینه بزرگ قاجاری رخت ببندد.
پس از ماجرای ساخت‌و‌سازهای پیرامون ربع رشیدی، سرقت از موزه آذربایجان، تخریب مسجد کبود در جریان گازکشی زمستان سال گذشته، شکستگی کنگره‌های برج خلعت‌پوشان، گودبرداری‌های پیرامون مقبره‌الشعرا، ساخت‌و‌سازهای پیرامون مسجد جامع، سریال آتش‌سوزی‌های بازار تاریخی، تخریب خانه‌های قدیمی و حکایت تاریخی ارک بلند شهر، حالا خانه مرحوم امیرنظام گروسی را هم باید به فهرست نگرانی‌ها از وضعیت آثار تاریخی استان اضافه کرد. موضوعی که البته شاید با در نظر گرفتن قدمت کمتر آن در قیاس با سایر آثار تاریخی، زیاد به چشم نیاید و آسان‌تر از سایر موارد، به فراموشی سپرده شود.
خانه امیرنظام گروسی که در دوره ناصرالدین شاه و در زمان پیشکاری امیر نظام گروسی و توسط وی، ساخته شده‌است در سال ۱۳۷۰ توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری و با شماره ۱۷۴۹ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. این خانه نفیس و قدیمی، پس از مرمت، بازسازی و تجهیز، با حفظ ویژگی‌های معماری و شاخص‌های سنتی، از سال ۱۳۸۵ به عنوان موزه قاجار، فعال شده است.
